بیش از هزار و صد سال از تالیف کافی شیخ کلینی، نخستین جامع حدیثی شیعه که ابواب مختلف اعتقادی، فقهی و تاریخی و .... را در بردارد می گذرد. این اثر توسط عالم بزرگوار ابوجعفر محمد اب ن یعقوب کلینی با فاصله کوتاهی از حضور ائمه (ع) و بیست سال با تلاش و کوشش اعجاب انگیز و مسافرتهای پیاپی و مذاکره با محدثان بزرگ و استفاده از اصول اربعمأئه تالیف شد و در تاریخ اعتقادی شیعه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این رساله درصدد بررسی جایگاه واقعی کافی و نزد فقها و محدثان و اندیشمندان شیعه هستیم. در دو فصل نخستین گزارشی از سرگذشت، شخصیت و آثار خصوصا کافی و جایگاه واقعی آن در نزد اندیشمندان فریقین ارائه شده سپس گزارشی کوتاه از سرگذشت واقعی آن در نزد اندیشمندان فریقین ارائه شده سپس گزارشی کوتاه از سرگذشت شخصیت و عوامل انحراف مولف کسرالصنم و ارزش و اعتبار علمی کسر الصنم در مورد کتاب الحجه کافی در مورد امامت، آیات ولایت، عصمت، احادیث مهدی موعود و ... می پردازیم. و در خاتمه نتایج کلی بدست آمده از این رساله اثبات ولایت و امامت از طریق عقل و آیات و روایات و برتری ائمه طاهرین (ع) برای هدایت و رهبری بشریت امت اسلامی می باشد.

هدف اصلی ما در این پایان نامه شناخت جهت گیری های اخلاقی علامه ی طباطبایی در تفسیر المیزان است. کوشش شده است تا با بررسی مضامین اخلاقی در تفسیر ایشان این جهت گیری شناسایی و ابعاد آن مورد توجه قرار گیرد. مراد از جهت گیری های اخلاقی آن است که علامه در بیانات اخلاقی خود در خلال تفسیر المیزان به چه نکات اخلاقی توجه بیشتری داشته است و اخلاق آن گونه که علامه مد نظر داشته است چه نکاتی را در برگرفته است. در پایان نامه پیش رو کوشش شده است تا علاوه بر رویکرد علامه در مورد شرح و نحوه معرفی فضایل و رذایل اخلاقی، بحث هایی کلی که ایشان در حول اخلاق داشته اند، نیز بررسی شود. غلبه رویکرد دینی در مواجهه علامه با اخلاق باعث می شود تا نوعی از اخلاق دینی در تفسیر المیزان معرفی شود. مجموعه ای که توجه به آن می تواند راه را برای جویندگان اخلاق اسلامی هموار کند. اخلاقی که علاوه بر توجهات عقلی از متن مقدس بر آمده است.