ایست قلبی ناگهانی یکی از علل شایع مرگ و میر در جهان است. این وضعیت می تواند به دلایل مختلفی در منزل، محیط کار، خیابان، فرودگاه و حتی مراکز درمانی مانند بیمارستان ها و مطب های دندانپزشکی نیز رخ دهد. این موضوع اهمیت برخورداری دندانپزشکان از دانش و مهارت لازم برای مواجهه با چنین وضعیت هایی را نشان می دهد. احیاء قلبی و ریوی به مجموعه اقداماتی گفته می شود که جهت نجات جان قربانیان ایست قلبی و ریوی صورت می گیرد. این اقدامات بسته به میزان آموزشی که ارائه دهندگان آن دیده‏اند در سطوح مختلفی ارائه می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر برگزاری کارگاه آموزشی "احیاء‏ قلبی ریوی پایه" بر سطح مهارت دانشجویان دندانپزشکی سال پنجم در ارائه اقدامات لازم برای احیاء قلبی و ریوی پایه بود. برای این منظور از روشی موسوم به "سوئیچینگ رپلیکیشن" استفاده شد. بدین صورت که ابتدا دانشجویان سال پنجم به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و هر کدام به صورت جداگانه و با ترتیبی متفاوت تحت آموزش و ارزشیابی قرار گرفتند. بدین ترتیب که در یک گروه ابتدا دو پره‏تست با فاصله یک ماه برگزار شد و سپس یک دوره آموزش عملی و نظری برای ایشان ارائه گردید و بلافاصله مورد ارزشیابی نهایی قرار گرفتند. برای گروه دیگر ابتدا یک پره تست و بلافاصله یک دوره آموزش عملی و نظری مشابه برگزار شد و بلافاصله مورد ارشیابی قرار گرفتند. این گروه پس از یک ماه از زمان آخرین ارزشیابی مجددا مورد ارزشیابی نهایی قرار گرفتند. نتایج حاکی از این بود که مهارت اولیه دانشجویان دو گروه تقریبا مشابه هم بود و تفاوت معنی داری نشان ندادند. همچنین در هر دو گروه مهارت دانشجویان بعد از برگزاری کارگاه تفاوت قابل توجه و معناداری را نشان داد. فاصله یک ماهه پس از دو پره تست گروه دوم تفاوتی را در مهارت دانشجویان سبب نشد. همچنین مهارت دانشجویان گروه اول پس از یک ماه از زمان برگزاری کارگاه کاهش معنی داری را نشان داد.

آثار ادبی سرشار از ابزارهای بدیع هستند که در حقیقت نقش اساسی را در متمایز کردن آنها از سایر انواع متون ایفا می نمایند. شاید به همین دلیل است که ترجمه متون ادبی اغلب دشوارتر از سایر انواع متون است. هدف از مطالعه حاضر بررسی مشکلات ناشی از ترجمه دو نوع از این ابزارها یعنی ضرب المثل و اصطلاحات است. به منظور دستیابی به هدف فوق، ترجمه انگلیسی دو اثر از جمالزاده، یکی بود، یکی نبود ترجمه شده توسط موید و اسپراکمن و سر و ته یک کرباس ترجمه شده توسط هستون انتخاب شدند. با استفاده از روشهای پیشنهادی بیکر (1992) برای ترجمه اصطلاحات و سایرجملات ثابت، تلاش هایی به منظور تعیین نوع و فراوانی روشهای ترجمه به کار رفته توسط مترجمین به منظور انتقال این دو عنصر فرهنگ محور به زبان مقصد صورت گرفته است. به علاوه، تلاشهایی برای بررسی این مساله نیز صورت گرفته است که تا چه حد آشنایی با زبان و فرهنگ فارسی در انتقال صحیح اصطلاحات و ضرب المثل ها از زبان مبدأ به زبان مقصد موثر بوده است. مطالعه حاضر به عنوان یک مطالعه توصیفی بر اساس مراحل زیر انجام گرفته است: 1) مطالعه دقیق متون مبدأ به منظو ر یافتن و استخراج ضرب المثل ها و اصطلاحات دو عنصر مورد بررسی؛ 2) مطاله دقیق متون مقصد به منظور تعیین و استخراج معادلات به کار رفته توسط مترجمان برای عناصر مورد مطالعه؛ 3) محاسبه فراوانی و نیز درصد روش های به کار رفته و ارائه آنها در جداول؛ 4) قرار دادن داده ها در جداول به منظور داشتن تصویر جامع تر و یکنواخت تر از داده ها و تسهیل فرآیند تحلیل آنها. نتایج مطالعه نشان داد روشهای ترجمه به کار رفته برای انتقال اصطلاحات و ضرب المثل ها عبارت بودند از: a) ترجمه با استفاده از اصطلاحی با صورت و معنای مشابه، b) ترجمه با استفاده از اصطلاحی با معنای یکسان ولی صورت متفاوت، c) دگر نویسی، d) حذف، e) ترجمه لفظی و f) ترجمه نادرست. ترتیب روش های به کار رفته بر حسب فراوانی برای اصطلاحات(b, c, e, f and d) و برای ضرب المثل ها (e, c, (b, f . در مورد پرسش سوم در رابطه با تاثیر آشنایی با زبان و فرهنگ زبان مبدأ بر کیفیت ترجمه، تفاوت فاحشی میان دو ترجمه در مورد ضرب المثل ها مشاهده نشد. اما در مورد اصطلاحات به علت فراوانی روشهای(b) و(c) و کمتر بودن فراوانی روش (f) یعنی ترجمه نادرست در داده های مربوط به یکی بود، یکی نبود، می توان ادعا کرد که آشنایی مترجم با فرهنگ و زبان مبدأ به عنوان عاملی مثبت در ترجمه اصطلاحات و در نتیجه ترجمه مناسب تر ایفای نقش نموده است. واژگان کلیدی: زبان مجاز، اصطلاح، ضرب المثل، روش ترجمه، فرهنگ