امروزه استفاده از افزودنیهای خاک، یکی از فنآوریهای جدید در مقوله مدیریت منابع آب و خاک محسوب میشود. لکن تعیین سطوح بهینه آنها در تعامل با سلامت محیط زیست کم تر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی کمّی تأثیر پلی-آکریل آمید (pam) بر مولفههای روانآب و رسوب، میزان رهایش pam و مونومر آکریلآمید (amd) در روانآب و رسوب خروجی از سطح مطالعاتی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. سپس با تحلیل همزمان روانآب و رسوب خروجی از کرتها و میزان رهایش pam و amd در روانآب و رسوب خروجی، مقدار بهینه مصرف برای هر کدام از موارد کاربرد پیشنهاد گردید. بههمین منظور از کرتهای کوچک مکعبی به ابعاد 5/0 متر طول، 5/0 متر عرض و 3/0 متر ارتفاع در آزمایشگاه شبیهساز باران و فرسایش دانشگاه تربیت مدرس استفاده شد. شیب کرتها، دوام و شدت شبیهسازی متناسب با شرایط حاکم بر منطقه مادری واقع در شهرستان بجنورد بهترتیب 20 درصد، 30 دقیقه و 2/1 میلیمتر در دقیقه در نظر گرفته شد. تیمارهای پژوهش شامل تیمار شاهد و هفت تیمار با مقادیر 4/0، 6/0، 1، 2، 3، 4 و 6 گرم در مترمربع از pam بوده است. نتایج حاصل از پژوهش، دلالت بر عدم معنیدار بودن اثر pam در مهار روانآب (49/0=p) و معنیدار بودن اثر آن در مهار هدررفت خاک (04/0=p) و غلظت رسوب خروجی (004/0=p) داشته است. از طرفی نتایج حاکی از رهایش معنیدار pam (001/0p<) در روانآب و رسوب خروجی، رهایش معنیدار amd (02/0p=) در روانآب و وجود غیرمعنیدار amd (32/0=p) در رسوب خروجی از کرتها بوده است. در نهایت با تحلیل و بررسی نتایج، مقدار بهینه pam بر اساس میزان رهایش آن در روانآب و رسوب بهترتیب 2 و 4/0 گرم در مترمربع تعیین شد. حالآنکه مقدار بهینه pam بر اساس میزان رهایش amd در روانآب و رسوب نیز بهترتیب 2 و 1 گرم در مترمربع بهدست آمد.