بیشتر سازمانها به لزوم آماده ساختن خود برای رویارویی با بحرانهای احتمالی ، پی نبرده اند و برای مقابله با خطرات احتمالی، سازوکارهای لازم را پیش بینی نکرده اند. این عدم توجه، باعث از بین رفتن سازمانهای بسیاری شده است. بنابراین لازم است سازمانها همواره خود را برای مواجه با خطرات احتمالی آماده نمایند. برای این کار، بهترین اقدام بکارگیری مدیریت بحران است. مدیریت بحران دارای جنبه های زیادی است و مسائلی از قبیل فرهنگ سازمانی ، ساختار ، آموزش ، تکنولوژی و ... را در بر می گیرد؛ در این پژوهش به بررسی یکی از عناصر اصلی مدیریت بحران یعنی ارتباطات سازمانی پرداخته ایم. جامعه آماری این پژوهش ، شرکت نفت و گاز پارس است. مدیریت بحران دراین شرکت با توجه به نقش مهمی که این شرکت در توسعه اقتصادی کشور بر عهده دارد از اهمیت زیادی برخوردار است. این پژوهش براساس داده های جمع آوری شده در نیمه دوم سال 1391، از نمونه ای متشکل از 91 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت نفت و گاز پارس ، انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین بیشتر شاخص های ارائه اطلاعات و مدیریت بحران رابطه معنی داری وجود دارد، از جمله دسترسی به اطلاعات بهنگام ، صحیح ، مناسب ، کامل و سریع و همچنین کانالهای ارتباطی، اما بین شاخص بازخور و مدیریت بحران رابطه ای وجود ندارد.