چکیده امروزه اهمیت نیروی داوطلبی بر مدیران سازمان ها و رویدادهای ورزشی پوشیده نیست. منافع اقتصادی و غیر اقتصادی ناشی از حضور داوطلبان، ستاد اجرایی سازمان های ورزشی را بر آن می دارد تا به جذب داوطلبان جدید و حفظ و نگهداری داوطلبان کنونی بپردازند. ترک خدمت داوطلبان هزینه های سنگینی را بر سازمان ها تحمیل می کند؛ از این رو محققان در مطالعات مختلف، سعی نموده اند تا به شناسایی عوامل حفظ داوطلبی بپردازند. با مرور پیشینه پژوهش، عوامل توانمندسازی، انگیزش، تعهد سازمانی، رضایت شغلی و جامعه پذیری سازمانی هرکدام در مطالعات جداگانه، به طور مستقیم بر حفظ داوطلبان موثر بوده اند. هدف از این تحقیق تعیین تأثیر متغیرهای سازمانی بر تمایل به ادامه ی همکاری داوطلبی در ورزش دانشجویی دانشگاه های آموزش عالی شهر تهران بود که با روش تحقیق همبستگی و به صورت میدانی اجرا شد. جامعه تحقیق، کلیه دانشجویانی بودند که با اداره های تربیت بدنی دانشگاه های آموزش عالی شهر تهران همکاری داشتند(338=n). به منظور نمونهگیری از روش نمونهگیری تصادفی طبقه بندی شده استفاده شد و برای تعیین تعداد نمونه با توجه به روش مدل سازی معادلات ساختاری که در این پژوهش استفاده شد، به ازای هر پارامتر، پنج تا ده داوطلب بایستی مورد بررسی قرار می گرفت، در مجموع محقق از 286 داوطلب اطلاعات جمعآوری نمود. به منظور جمعآوری اطلاعات ، محقق از مقیاس توانمندسازی روانی(pes) ، تعهد سازمانی(ocq)، پرسشنامه انگیزش داوطلبان ورزشی (mvfis)، رضایت وظیفه ای (jsq) ، جامعه پذیری سازمانی (osq)، پرسشنامه تمایل به ادامهی همکاری داوطلبی (icq) و پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک استفاده نمود. از آمار توصیفی و مدلیابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرم افزار amos/18 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای سازمانی توانمندسازی، تعهد سازمانی، انگیزش و رضایت وظیفه ای بر تمایل به ادامه همکاری داوطلبان اثر مثبت و معناداری دارد اما جامعه پذیری تأثیری منفی و معناداری بر تمایل به ادامه ی همکاری داوطلبان دارد. فاکتورهای سازمانی از طریق تعهد سازمانی نیز تأثیری غیر مستقیم بر تمایل به ادامه ی همکاری داوطلبی داشتند. به طور کلی متغیرهای سازمانی نقش مهمی در حفظ داوطلبان دارند. مدیران با تکیه بر متغیرهای سازمانی می توانند بازگشت داوطلبان را تقویت کنند.