نیاز روز افزون به انرژی و همچنین آلودگی ناشی از سوخت های فسیلی و محدود بودن این منابع، انسان را در سراسر جهان به جایگزینی بخشی از این منابع با منابع تجدید پذیر ترغیب نموده است. کاهش هزینه تمام شده انرژی های نو بخصوص انرژی فتوولتاییک و افزایش روز افزون قیمت نفت، نوید رشد استفاده از این منبع انرژی را در آینده ای نزدیک می دهد. مهم ترین نکته در زمینه انرژی خورشیدی، قیمت تمام شده انرژی بدست آمده از سلول های فتوولتاییک است که می توان با افزودن قابلیت ردیابی بیشینه توان مناسب به سامانه، این هزینه نهایی را کاهش داد. هدف این پایان نامه بررسی تئوری و عملی یک سامانه فتوولتاییک نوع مستقل از شبکه سراسری جهت تولید انرژی الکتریکی است. با توجه به عدم وجود چنین سامانه ای جهت آشنایی و فهم عملی دانشجویان و محققان در پژوهشکده انرژی و مراکز تحقیقاتی دیگر، ساخت پروژه فوق بصورت یک مجموعه سیارآزمایشگاهی انجام شده و تمامی پارامتر های مورد نیاز و مهم سامانه اندازه گیری و پس از ثبت و رسم نمودارها، جهت مقاصد طراحی و کنترل یک سامانه فتوولتاییک مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این مجموعه فوق دارای قابلیت ردیابی نقطه بیشینه توان پنل خورشیدی با روش های مختلف وکنترل میزان شارژ و دشارژ باطری جهت افزایش طول عمر آن می باشد. در تحقیق حاضر پس از بررسی اهمیت وجود ردیابی نقطه بیشینه توان در یک سامانه فتوولتاییک، مشکلات الگوریتم های موجود برای ردیابی بیشینه توان از جمله گم کردن نقطه کار توان بیشینه تحت شرایط متغیر جوی، نوسان تحت شرایط پایا و دقت ردیابی مورد بحث قرار می گیرند. روش جدیدی مبتنی بر بهبود یکی از روش های موجود پیشنهاد گردیده که مشکلات فوق را تا حد قابل قبولی برطرف می سازد. پیاده سازی روش پیشنهادی کاملاً عملی بوده و نیازی به حسگر دما و شدت تابش ندارد. نتایج شبیه سازی و پیاده سازی روش فوق رضایت بخش بوده و بر روش های قبلی برتری دارد.