نام پژوهشگر: مجید پورانوری
علی اکبر قادری امیر عابدی
در این پایان نامه ارتباط بین ساختار و خواص مکانیکی جوش نقطه ای فولاد760trip مورد بررسی قرار گرفت. ورق های فولاد trip نورد سرد شده با ترکیب شیمیایی c=0.182% ، si=1.52% و mn=1.47% با ضخامت 5/1 میلیمتر جوشکاری شدند. تأثیر متغیرهای شدت جریان و زمان جوشکاری و نیروی الکترود بر ریز ساختار، خواص مکانیکی جوش (ریزسختی ، استحکام کششی- برشی و کشش متقاطع ) و حالت های شکست در جوش مقاومتی نقطه ای فولاد فوق بررسی شد. محدوده شدت جریان kamp5/13-8( توالی بین جریان ها kamp5/0 می باشد) ، زمان جوشکاری 30- 15 سیکل (15، 22، 25 و 30) و نیروی الکترود kn 5/5-4 (4، 5/4، 5 و 5/5)در نظر گرفته شد. تمامی نمونه ها تحت آزمایش کششی- برشی و کشش متقاطع با سرعت 2 میلیمتر بر دقیقه قرار گرفتند. از مقاطع جوش و حالت های شکست تصاویر با میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی تهیه و مورد آزمایش قرار گرفتند. ریز ساختار منطقه جوش و متأثر از حرارت حضور فازهای مارتنزیت، بینیت را تأیید می کنند. نتایج نشان دادند که افزایش جریان و باعث افزایش استحکام کششی - برشی جوش می شوند. افزایش زمان جوشکاری و نیروی الکترود یطور کلی باعث کاهش استحکام کششی - برشی جوش می شوند. نمونه هایی که از طریق محیطی شکسته شدند از استحکام کششی- برشی و انرژی جذب بیشتری برخوردار بودند.
سعید سجادی نیکو امیر عابدی
در این تحقیق تأثیر متغیرهای عملیات حرارتی پس گرم (زمان و جریان جوشکاری) در جوشکاری مقاومتی نقطه ای بر ریزساختار، سختی و استحکام جوش در کشش متقاطع و مود شکست نمونه های فولاد 760trip با ترکیب شیمیایی( wt%0/2 c= ،wt% 1/5 = mn و wt %1/49=si) و ضخامت 1/5 میلیمتر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ارتباط ساختار و خواص مکانیکی نقطه جوش ها بررسی شد. در این بررسی بعد از انجام چند آزمایش مشخص شد که در شدت جریان ka 6= iو زمان جوشکاری cycle 15= tمود شکست آن در آزمایش کشش متقاطع به صورت فصل مشترکی درآمد؛ پس ابتدا نقطه جوشی در این جریان و زمان ایجاد شد و سپس متغیرهای عملیات حرارتی پس از جوش در سه شدت جریان 3/5، 5/5 و7/5کیلوآمپر و سه زمان 8 ،16 و 24 سیکل که جمعاً نه حالت مختلف را تشکیل دادند انتخاب شدند. جوش های عملیات حرارتی شده تحت آزمایش های ریزساختاری ناحیه ذوب توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی، پرتو نگاری اشعه ایکس، ریزسختی و آزمایش کشش متقاطع قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که اعمال سیکل عملیات حرارتی پس از جوش باعث تبدیل ریزساختار مارتنزیتی ناحیه جوش، به مارتنزیت بازپخت شده می شود.کمترین سختی در شدت جریان عملیات حرارتی ka3/5 بدست آمد که ساختار حاصل در این جوش مارتنزیت بازپخت شده و فریت بود. بیشترین استحکام و انرژی شکست در جریان عملیات حرارتی در ka 5/5 بدست آمد که ساختار حاصل به صورت دانه های هم محور به جای دانه های ستونی بود و مود شکست محیطی با پارگی مطلوب بدست آمد. در شدت جریان ka 7/5، ذوب مجدد دکمه جوش و افزایش شدید اندازه دکمه صورت گرفت ولی خواص بطور جدی تغییر نکرد. در جریان های عملیات حرارتی 3/5، 5/5 و7/5 کیلوآمپر، با افزایش زمان عملیات حرارتی، استحکام و چقرمگی شکست جوش بعد از رسیدن به یک میزان بیشینه {( n8911 ، j96/4 در جریان ka3/5)، (n 10150، j 108/4 در جریان ka 5/5)، (n 9903، j106/6در جریان ka7/5)}، کاهش یافت. در تمام نمونه ها، با اعمال جریان و زمان های عملیات حرارتی پس از جوش مود شکست از فصل مشترکی به محیطی که مود شکست مطلوب است تبدیل شد.