جنگل کاسف که در سال 89 دچار آتش سوزی شد، در منطقه ای کوهستانی و خشک در فاصله-ی 20 کیلومتری شمال شهر بردسکن قرار دارد،. در این مطالعه، پوشش گیاهی و فلور میکوریزایی منطقه مذکور در دو بخش شاهد (قبل از آتش سوزی) و سوخته (پس از آتش سوزی) به روش براون- بلانکه مورد بررسی قرار گرفت. سپس، گونه های گیاهی غالب دو منطقه با استفاده از 7 فاکتور اکولوژیکی اندازه گیری شده از این گیاهان، توسط روش topsis رتبه بندی شدند. وزن هریک از فاکتورهای مورد ارزیابی در این روش با استفاده از نظر خبرگان تعیین گردید. جهت رتبه بندی گونه های گیاهی به روش topsis، علاوه بر انجام محاسبات دستی به کمک فرمول های ذکرشده، 2 نرم افزار موجود معرفی و مورد آزمون قرار گرفتند. پس از تعیین رتبه ی گونه ها، جوامع گیاهی مناطق مورد مطالعه با توجه به گونه های غالب و گونه های همراه تعیین گردید. در میان گونه های درختی، گونه های بید و زبان گنجشک در مدت سه سال پس از آتش سوزی به خوبی در حال ترمیم خود هستند اما گونه ی چنار اصلا موفق به احیای خود نشده است. مقایسه رده بندی گونه های علفی توسط نرم افزار topsis در دو منطقه قبل و بعد از آتش سوزی، تغییرات قابل توجهی را در پوشش علفی این دو منطقه نشان می دهد، به طوری که ضریب تشابه گونه ای بین دو منطقه از رابطه سورنسن 40% محاسبه شد. در بین گونه های علفی غالب در دو منطقه، فقط 4 گونه مشترک وجود دارد که در این میان گونه ی bromus tectorum به خوبی خود را ترمیم کرده و تراکم و فرکانس آن در منطقه سوخته از منطقه شاهد بیشتر است. نتایج محاسبه شاخص های تنوع و یکنواختی گونه ای نشان می دهد که تنوع گونه ای در منطقه سوخته افزایش یافته است اما یکنواختی توزیع گونه ها در منطقه شاهد بیشتر است. نتایج بررسی های میکوریزایی نشان می دهد تنوع گونه ای و تعداد اسپور قارچ های آربوسکولار میکوریزای منطقه سوخته نسبت به منطقه شاهد افزایش یافته است.