هدف: هدف اصلی این تحقیق شناسایی و سنجش سرمایه های فکری در بازار سرمایه ایران در بین سال های 1385 الی 1388است. بر همین اساس 1) بر اساس مدل قوش و وو(2007) یک طرح طبقه بندی برای سرمایه فکری را با اجزاء تحقیق و توسعه(res)، سرمایه انسانی(hc)، سرمایه خارجی(ec) و سرمایه داخلی(intc) را پیشنهاد کرده است 2) کیو توبین را به عنوان مقیاس اندازه گیری سرمایه فکری انتخاب کرده است 3) برای سنجش اجزاء سرمایه فکری از مقیاس های حسابداری مالی استفاده کرده است نمونه:48 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بین سال های 1385 الی 1388 روش تحقیق: در این تحقیق ابتدا متغیر های تحقیق با استفاده از کیو توبین و مقیاس های حسابداری مالی مورد سنجش قرار گرفته اند. سپس رابطه بین متغیر ها با یکدیگر بر اساس آزمون های آماری بررسی گرددید. نتیجه بررسی فوق با تحقیقات داخلی و خارجی مشابه مقایسه گرددید و در نهایت از روی یافته های تحقیق نتیجه نهایی گرفته شد. یافته ها: نتیجه تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات به موارد زیر ختم شد نتیجه بررسی اجزا و همچنین نرخ بازگشت سرمایه گذاری که متغیر کنترلی است، با سرمایه فکری نشان داد که 1) که فقط بین سرمایه فکری و سرمایه انسانی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد . رابطه معنی داری بین سایر اجزاء با سرمایه فکری وجود ندارد. 2) بین سرمایه فکری و نرخ بازگشت سرمایه گذاری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد نتیجه برسی اجزاء با یکدیگر و همچنین با نرخ بازگشت سرمایه گذاری نشان داد که 1) بین مخارج تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد 2) بین سرمایه انسانی و نرخ بازگشت سرمایه گذاری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد نتیجه بررسی جدا گانه صنایع نشان داد که در اکثر صنایع اجزا سرمایه فکری به ترتیب نقش و اثر عبارتند از : سرمایه انسانی، تحقیق و توسعه، سرمایه خارجی و سرمایه داخلی. نتیجه نهایی تحقیق: سرمایه انسانی مهم ترین موثرین جز سرمایه فکری بازار سرمایه ایران است. در کنار سرمایه انسانی تحقیق و توسعه به عنوان دومین جز برجسته سرمایه فکری بازار سرمایه ایران شناخته شده است. سرمایه خارجی و داخلی به عنوان اجزا کم اثر سرمایه فکری بازار سرمایه ایران شناخته شده اند . و در نهایت می توان گفت که در بازار سرمایه ایران شرکت های دارای سرمایه فکری بیشتر دارای نرخ بازگشت سرمایه گذاری بیشتری هستند.