در این پژوهش تأثیر افزودن نانو ذرات کاربید سیلیسیم بر ویژگی های کامپوزیت های آلومینا-مولایت-زیرکونیا بررسی شد. نانو کاربید سیلیسیم در مقادیر 0، 3، 5، 7 و 10 درصد حجمی افزوده شد. نسبت وزنی آلومینا به زیرکن در کلیه نمونه ها 85 به 15 بود. روش شکل دهی ریخته گری ژل انتخاب شد. نسبت مونومر به اتصال دهنده 6 به یک و مقدار مونومر و اتصال دهنده در محلول اولیه 15 درصد وزنی بود. برای پراکنده سازی دوغاب از 5/0% وزنی دولاپیکس ce-64 در ماده خشک استفاده شد. پس از آماده سازی دوغاب، برای تشکیل ژل به ازای هر گرم از وزن محلول مونومر و آب، 025/0 سی سی از محلول 10 درصد وزنی temed و 025/0 سی سی از محلول 10 درصد وزنی aps به دوغاب اضافه شد و داخل قالب ریخته گری شد. بعد از بیرون آورن از قالب و خشک کردن، جهت حصول اطمینان از خروج کامل مواد پلیمری نمونه ها به مدت دو ساعت در دمای 600 درجه ی سانتی گراد قرار گرفتند. سپس نمونه ها در دمای c?1620 به مدت 2 ساعت و سپس c?1500 به مدت 5 ساعت سینتر شدند. چگالی و تخلخل، استحکام خمشی سه نقطه ای، سختی، مقاومت به شوک حرارتی، ترکیب فاز و ریزساختار کامپوزیت های به دست آمده بررسی شد. با افزودن کاربید سیلیسیم چگالی نمونه ها کاهش یافت و مقاومت به شوک حرارتی کامپوزیت های آلومینا-مولایت-زیرکونیا-کاربیدسیلیسیوم پس از 10 سیکل حرارتی در ?c1000 بهبود یافت. همچنین سختی و استحکام نمونه ها افزایش یافت. مقاومت به شوک حرارتی نانو کامپوزیت های آلومینا-مولایت-زیرکونیا-کاربید سیلیسیم تا c?1200t=? گزارش می شود.