واکنش احیاء اکسیژن بر روی لایه‎ی روئین یکی از مهمترین واکنش‎های کاتدی در فرآیندهای خوردگی آلیاژهای آلومینیومی است. اثر فرآیند کاتدی بر سیگنال‎های نویز جریان الکتروشیمیایی تاکنون به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. در این پژوهش اثر واکنش کاتدی احیای اکسیژن بر سیگنال‎های نویز جریان الکتروشیمیایی با استفاده ازآنالیز موجک بررسی می شود. این کار با استفاده از نمودارهای انحراف استاندارد سیگنال‎های جزئی (sdps) حاصل از خوردگی حفره‎ای بر روی پیل‎های متقارن و نامتقارن آلیاژهای آلومینیومی 6061 و 2024 در محلول 5/3% nacl و در حضور غلظت‎های متفاوت اکسیژن (ppm 25-3) انجام می شود. بر اساس اندازه‎گیری‎های طیف‎نگاری امپدانس الکتروشیمیایی، افزایش غلظت اکسیژن از ppm 3 به ppm 5 منجر به افزایش ضخامت لایه‎ی روئین روی سطح آلیاژ می‎شود. این امر باعث افزایش میزان تشخیص سیگنال‎های نویز بر روی پیل‎های متقارن، با افزایش پهنای زمانی و دامنه فراگذرهای نویز جریان می‎شود. در مقابل، افزایش غلظت اکسیژن از ppm 5 به ppm 25 سبب تقویت لایه‎ی روئین نشده و در نتیجه با افزایش غلظت اکسیژن، تنها خوردگی آلیاژ افزایش می‎یابد. استفاده از یک مدل نظری قبلی و به‎کار بردن پیل‎های نامتقارن، موید این موارد است.