امروزه کشورهای در حال توسعه خواهان دستیابی به توزیع عادلانه تر درآمد هستند، ولی باید این نکته را مدنظر قرار داد که این هدف، متاثر از عوامل بنیادی زیادی مانند تجارت بین الملل می باشد. مطالعات انجام شده در این زمینه نشان داده است که افزایش روز افزون روابط تجاری، رشد و توسعه اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. اما دغدغه مهم اقتصاددانان و سیاست گذاران، چگونگی توزیع درآمد، حاصل از رشد اقتصادی، نشات گرفته از باز بودن تجارت و سایر عوامل بنیادی، در میان عوامل تولید می باشد. بنابراین، مقاله حاضر تحلیل نقش عوامل بنیادی در توزیع درآمد را با تاکید بر تجارت بین الملل طی دوره ی 1996 -2010، برای 40 کشور در حال توسعه در چهار منطقه جغرافیایی با استفاده از رهیافت داده های تابلویی و مدل های پویای برآورد شده با روش گشتاور های تعمیم یافته مورد مطالعه قرار می دهد. نتایج تحقیق بیانگر این واقعیت هستند که باز بودن تجارت تنها در منطقه خاور میانه و شمال آفریقا دارای رابطه معکوس معنی دار با نابرابری درآمدی است. در حالی که در بقیه مناطق بیانگر تأثیر مستقیم و بی معنی روی ضریب جینی است.