مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون و تکامل فولیکول های تخمدانی در مرغان تخم گذار لگهورن به انجام رسید. برای انجام این مطالعه، از 150 قطعه مرغ تخم گذار هایلاین w-36 در سن 56 هفتگی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 5 قطعه مرغ تخم گذار به ازاء هر تکرار استفاده شد. تیمار-های آزمایشی طی یک دوره عادت پذیری 7 روزه و یک دوره رکورد گیری 70 روزه به پرندگان تغذیه شدند. تیمار های غذایی شامل گروه شاهد و گروه های حاوی ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا در سطوح 10، 20، 40، 80و 160 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. به منظور شمارش و اندازه گیری فولیکول های تخمدانی، در روز پایانی آزمایش (روز70)، از هر قفس 2 قطعه پرنده کشتار شده و پس از باز کردن سریع محوطه بطنی، فولیکول های غالب تخمدانی شمارش و قطر آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف دو سطح پایین جنیستئین در مقایسه با گروه شاهد، درصد تخم گذاری (01/0p<)، بازده تولیدتخم مرغ و خوراک مصرفی (05/0p<) را افزایش داد. در طی 35 روز دوم آزمایش نیز از نظر درصد تخم گذاری، بازده تولید تخم مرغ (05/0p<) و ضریب تبدیل غذا (01/0p<)، اختلاف چشمگیری بین تیمار های آزمایشی مشاهده گردید. ضعیف ترین درصد تخم گذاری و بازده تولید تخم مرغ و همچنین بدترین ضریب تبدیل غذا در هر دو دوره آزمایش، به پرندگانی اختصاص داشت که با سطح 160 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین مورد تغذیه واقع شدند. افزودن جنیستئین به جیره در طی 35 روز ابتدایی دوره، به طور معنی داری (01/0p<) استحکام پوسته را نسبت به گروه شاهد کاهش داد. تیمار های آزمایشی در طی 35 روز اول دوره، واحد هاو را تحت تأثیر قرار داده، به طوری که دو سطح پایین جنیستئین سویا (10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم)، به طور معنی داری (01/0p<) نسبت به گروه شاهد واحد هاو را افزایش دادند. غلظت کلسترول زرده در نتیجه استفاده از جنیستئین کاهش (01/0p<) یافت. سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا در مقایسه با گروه شاهد، به طور معنی داری (01/0p<) میزان کلسترول و تری گلیسریدهای سرم خون را کاهش دادند و تأثیری بر میزان hdl سرم خون پرندگان نداشتند. استفاده از جنیستئین سویا در مقایسه با گروه شاهد باعث کاهش قابل ملاحظه (01/0p<) ldl سرم خون شد و بین تیمار های آزمایشی از لحاظ تیتر آنتی بادی در روز ششم پس از تجویز نیوکاسل، اختلاف معنی داری (01/0p<) وجود داشت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا نسبت به گروه شاهد، تأثیر معنی داری (05/0p<) بر میزان کلسیم استخوان مرغ های تخم گذار داشت. به طوریکه پرندگان تغذیه شده با سطح 80 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین سویا، بیشترین میزان کلسیم را در استخوان درشت نی داشتند. مکمل نمودن جیره با ایزوفلاونوئید جنیستئین تأثیری بر شمار فولیکول های غالب و زرد کوچک و همچنین قطر آنها نداشت. در مجموع نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از سطوح 20 تا 40 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین در جیره مرغان تخم گذار، ضمن بهبود مولفه های عملکردی، تأثیر بسیار مطلوبی بر کیفیت تخم مرغ خواهد داشت. همچنین جنیستئین می تواند تیتر آنتی بادی در برابر آنتی ژن های مختلف را بهبود بخشد.