سکاها اقوام بیابانگرد وکوچ نشینی بودند که در محدوده جغرافیایی پیرامون آرال،از مرز چین تا کرانه های رود دانوب بصورت پراکنده زندگی می کردند.این محدوده استپی،زندگی بیابانگردی را به همراه داشت وسکاها تا حدودی این خصوصیت را حفظ کرده بودند؛مردمانی جنگجو،وابسته به اسب که دارای تمدن و فرهنگی در خور توجه بوده اند.سکاهابدلیل شرایط نا مناسب اقلیمی و معیشتی،کثرت اقوام ساکن در این محدوده ودر جستجوی منابع جدید برای رفع نیازها ی خوددرسده های نخستین هزاره اول ق.م از طریق قفقاز وارد شمال غربی ایران شده اند.سکاها از جنبه های مختلف سیاسی،فرهنگی وتمدنی با دولت های ماد،هخامنشی،سلوکی،اشکانی وساسانی ارتباط داشته و تا حدودی در وقایع تاریخ ایران تأثیرگذار بوده اند.این پژوهش تلاش اندکی است درجهت معرفی قوم سکاها درادوار مختلف تاریخی که در5فصل شامل: کلیات،تمدن وفرهنگ سکاها،سکاهادرعصرمادها،سکاهادرعصرهخامنشی وسکاهاازدوران سلوکی تاعصرساسانی نگاشته شده است. واژگان کلیدی:سکا،پارتاتوآ،مادیس،اسکونخا،ماساگت