سالیانه انواع مختلف دارو مورد استفاده قرار می گیرد.قسمتی از داروها پس از مصرف از طریق ادرار و مدفوع وارد فاضلاب شهری شده و بخشی از آنها در محیط زیست تجزیه می شود. اما نشانه هایی از وجود مواد دارویی در آب شرب گزارش شده است. وجود مواد دارویی در محیط زیست و آب شرب اثرات مضری چون مسمومیت آبزیان، افزایش مقاومت باکتری های بیمازی زا، آسیب زایی ژنوم و ایجاد اختلال در غدد درون ریز را در پی دارد. در این پژوهش به منظور بررسی عملکرد تصفیه خانه ها در حذف ماده دارویی انروفلوکساسین که پرمصرف ترین آنتی بیوتیک در مرغداری‏های تهران می‏باشد، یک واحد پیشتاز طراحی، ساخته شد و مورد آزمایش قرار گرفت. در این واحد از تماس دهنده بیولوژیکی چرخان به عنوان واحد تصفیه بیولوژیکی استفاده گردید. این سامانه طراحی شده دارای 3 محفظه جداگانه که مجموعا cm 120 طول داشته و همچنین بسترهای رشد بیولوژیکی با سطح در دسترس m2 53/3 می باشد. پساب مورد استفاده در این پژوهش از نوع سنتزی بوده و به منظور تامین مواد آلی مورد نیاز میکروارگانیسم‏ها از ملاس چغندر قند استفاده شد. از لجن فعال فرآهم شده از تصفیه خانه شمال اصفهان به عنوان مخلوط میکروبی استفاده گردید. داروی انروفلوکساسین در غلظت های مختلف به سامانه بیولوژیکی تزریق گردید. در واحد بیولوژیکی میزان حذف دارو در بالاترین حد خود به 70 % رسید. به منظور بررسی تاثیر تصفیه پیشرفته بر دارو یک واحد تابش فرابنفش با توان تابش w 5/13 در طیف w 280 – 200 مورد استفاده قرار گرفت. آزمایشات بر روی حذف انروفلوکساسین محلول در آب مقطر صورت گرفت و برای نورکافت مستقیم میزان حذف برای غلظت mg/l 10 به میزان 98% رسید. همچنین با استفاده از آب اکسیژنه برای افزایش تولید رادیکال هیدروکسیل در میزان حذف داروی محلول در آب مقطر تغییر خاصی مشاهده نگردید و تنها زمان رسیدن به حداکثر میزان حذف از 100 دقیقه به 40 دقیقه کاهش یافت. در نهایت نورکافت پساب خروجی از واحد بیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش نورکافت مستقیم میزان حذف دارو به 51% رسید و با افزایش آب اکسیژنه بازده حذف تا 87% رسید. در نهایت میزان حذف در کل واحد پیشتاز میزان 94% اندازه گیری شد.