هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پلایو متریک بر سطوح هورمون رشد، کورتیزول و نسبت هورمون رشد به کورتیزول در فوتبالیست های نخبه زن بود و با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش، 19 فوتبالیست نخبه زن به مدت 8 هفته در تمرینات پلایو متریک شرکت نمودند و در 2 نوبت پری تست و پست تست قبل از شروع تمرین وبعد از 8 هفته تمرین در ساعت 8 9-صبح از آنها نمونه خون گرفته شد. جهت آنالیز آماری با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنف (k-s) نرمال بودن داده ها تایید شد. سپس جهت مقایسه هورمون رشد، کورتیزول و نسبت آنها از آزمون تی استیودنت همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد، هشت هفته تمرین پلایومتریک سبب افزایش معنادار هورمون رشد، کاهش معنادار هورمون کورتیزول و افزایش معنادار هورمون رشد نسبت به کورتیزول گردید.نتایج پژوهش حاضر نشان داد، هشت هفته تمرینات پلایومتریک سبب افزایش معنادار هورمون رشد، کاهش معنادار هورمون کورتیزول و افزایش معنادار 148% هورمون رشد نسبت به کورتیزول گردید. نتایج بیان کننده افزایش آنابولیسم نسبت به کاتابولیسم بود. کلمات کلیدی: هورمون رشد، کورتیزول، تمرین پلایومتریک.