با توجه به فراهمی کم آهن در خاک های آهکی و تفاوت گونه های گیاهی در جذب آهن خاک، شناسایی و مطالعه گونه های گیاهی با کارایی زیاد آهن در جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی ضروری است. بنابراین به منظور بررسی کارایی جذب آهن در رقم های مختلف گندم، یک آزمایش گلخانه ای در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل، در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه رقم گندم (پارسی، پیشتاز و فلات) و سه سطح آهن (صفر، 2 و 6 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد آهن تأثیر معنی داری بر وزن خشک اندام هوایی و جذب آهن در دو رقم پارسی و پیشتاز نداشت ولی در رقم فلات وزن خشک اندام هوایی افزایش یافت. بررسی اینفلاکس آهن و نسبت ریشه به اندام هوایی که دو عامل مهم بر کارایی جذب هستند نشان داد که در رقم پیشتاز و پارسی اینفلاکس بیش تر از رقم فلات بود. در رقم پارسی علاوه بر اینفلاکس طول ریشه نیز در کارایی جذب آهن نقش داشت. در رقم فلات با افزایش آهن، جذب، عملکرد نسبی رویشی، اینفلاکس و نسبت ریشه به اندام هوایی افزایش یافت. بنابراین رقم فلات در مقایسه با دو رقم دیگر از کارآیی کمتری برخوردار بود. عدم پاسخ به آهن در دو رقم پارسی و پیشتاز، نشان دهنده فعال بودن مکانیسم های خاص دیگر در جذب آهن در سطوح کم این عنصر در خاک می باشد. به عبارت دیگر ارقام پیشتاز و پارسی نسبت به رقم فلات کاراتر بودند.