کلمات "فلج"، "نومون" و "شمعونی" در دوبلینی های جیمز جویس از اهمیت بسیاری برخوردارند. آنها به مثابه ی ابرکدهایی هستند که تمامی ساختار نشانه شناسی متن پیرامون آنها می گردد. از دیدگاه نشانه شناسانه ی بارت و کدهای بکار گرفته شده در اس زی دانستن "نومون"، "شمعونی" و اینکه چطور به عنوان کد در دوبلینی ها به کار گرفته شده اند از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین تشخیص زمینه ی نشانه شناسی "فلج" و تاثیر آن بر تشکیل دیگر کد ها در دوبلینی ها و اینکه چطور این تحلیل نشانه شناسانه و متنی دوبلینی ها نقش خواننده را تبیین می کند بسیار حائز اهمیت است. فصل اول این پایان نامه دیباچه ای بر تحلیل نشانه شناختی می باشد. فصل دوم پیش زمینه ی نظری مطالعه را فراهم می کند. فصل سوم با توجه به کد هرمنیوتیک به اولین سئوال پژوهش می پردازد. فصل چهارم با متوسل شدن به زمینه ی نشانه شناختی کلمات و کدهای ثانویه, دومین و سومین سئوال پژوهش را مورد بررسی قرار می دهد. به عنوان نتیجه، فصل پنجم به چهارمین سئوال پژوهش می پردازد. این فصل نشانه شناسی را به عنوان یک نظریه ی خواندن معرفی می کند و نقش تفسیری خوانندگان را برجسته می سازد. روی هم رفته، این پژوهش کدهای سازمان یافته ی دوبلینی های جیمز جویس را بر اساس کدهای به کار گرفته شده در اس زی بررسی می کند. بر اساس نشانه شناسی رولان بارت، استدلال می شود که کدهای بکار گرفته شده در دوبلینی ها با کدهای بکار گرفته شده در اس زی تجانس دارند. نه تنها متن دوبلینی ها را می توان بر اساس همان معیاری که بارت "سارازین" را کدگذاری کرد کدگذاری نمود بلکه خود جویس اسامی بخصوصی را برای این کدها در متن تعبیه می کند. علاوه بر این، این پژوهش تغیر پذیری "اهمیت" یک متن را در کشاکش نشانه ها ارزیابی می کند.