نام پژوهشگر: مصطفی مهدی پورگل بته
مصطفی مهدی پورگل بته حمید امانلو
تعداد 23 رأس گاو خشک و آبستن هلشتاین (11 رأس زایش دوم و 12 رأس سومین زایش یا بالاتر) بلوک بندی شدند تا اثر کوتاه نمودن دوره پابه ماه مورد مطالعه قرار گیرد. گاوها به طور تصادفی به دو تیمار اختصاص یافتند، تیمار شاهد(far-off 41 روز و close-up 20 روز) و تیمار آزمایشی(far-off 51 روز و close-up 10روز). تیمار شاهد طی41 روز اول دوره خشکی جیره دوره far-off را دریافت نمودند و از آن پس جیره دوره close-up را تا زایش دریافت کردند و گاوهای تیمار آزمایشی طی 51 روز اول خشکی جیره دوره far-off را دریافت کردند و سپس جیره دوره close-up را تا زایش دریافت کردند. پس از زایش گاوهای هر دو تیمار جیره یکسانی را تا 48 ساعت به صورت انفرادی و سپس به صورت گروهی تا30 روز پس از زایش دریافت نمودند. میزان ماده خشک مصرفی طی دوره close-up در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری (01/0p<) داشت. هم چنین میزان ماده خشک مصرفی 48 ساعت پس از زایش در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری (05/0p=) داشت. گاوهای هردو تیمار از نظر توازن انرژی پیش از زایش مثبت بودند و در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری داشت(01/0p<). تغییرات مربوط به وزن بدن پیش و پس از زایش به ترتیب(01/0p<) و (05/0p<) معنی دار بود. تولید و ترکیبات شیر بین دو تیمار تفاوت معنی دار نداشت و تنها لاکتوز در تیمارآزمایشی بالاتر بود که این تفاوت تمایل به معنی داری(07/0=p) داشت. غلظت بتا-هیدروکسی بوتیرات (bhba) خون، پس از زایش در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری (05/0p=) داشت. گلوکز خون نیز پیش از زایش در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد پایین تر بود که تمایل به معنی داری (09/0=p) داشت. ولی دیگر متابولیت های خونی پیش و پس از زایش معنی دار نبودند. میزان بروز ناهنجاری های مربوط به سلامتی مانند کتوسیس در پس از زایش تمایل به معنی داری (09/0=p) داشت. ناهنجاری های نظیر(لنگش، ورم پستان و جفت ماندگی) اگرچه معنی دار(1/0<p) نبودند، اما از نظر عددی در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد پایین تر بودند. دیگر ناهنجاری ها از قبیل متریت در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد پایین تر بود که این تفاوت تمایل به معنی داری (1/0p=) داشت. هم چنین روزهای باز 150 روز پس از زایش مورد برسی قرار گرفت که در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد پایین تر بود که این تفاوت تمایل به معنی داری(08/0=p) داشت. فعالیت جویدن و فعالیت جویدن به ازای هرکیلوگرم ماده خشک مصرفی در دوره close-upتمایل به معنی داری (08/0=p) داشت که در تیمار آزمایشی نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود.