استان خوزستان در جنوب غربی ایران به علت وجود منابع عظیم نفت و گاز در معرض آلودگی شدید نفتی قرار دارد. آلودگی های نفتی در این منطقه به علت حجم بالای عملیات استخراج و فرآوری، سوانح بارگیری و تردد نفتکش ها و همچنین فرسودگی و شکستگی لوله های انتقال نفت می باشد. نفوذ مواد نفتی به خاک اطراف و زیر پی سازه ها باعث تغییراتی در خصوصیات ژئوتکنیکی آن می شود. هر تغییری در مشخصات مهندسی لایه خاک می تواند منجر به کاهش ظرفیت باربری و افزایش نشست کلی و نسبی پی سازه ها شود. در این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر گازوئیل به عنوان یک فراورده نفتی بر روی ویژگی های مهندسی خاک های جنوب خوزستان پس از نمونه برداری از ده.نقطه و انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، و گروه بندی نمودن آنها، برخی ویژگی های رسوبات از قبیل وزن واحد حجم، مشخصات دانه بندی و تراکم پذیری آنها تعیین شد. سپس هر نمونه به هفت قسمت تقسیم شد و هر نمونه به ترتیب با 2، 4، 6، 8، 10 و 15 درصد وزنی گازوئیل ترکیب شد و بر روی هر کدام آزمایش های حدود آتربرگ، تراکم و برش مستقیم انجام شد، انتخاب گازوئیل به دلیل فراوانی این ماده نفتی و همچنین پایداری آن در طبیعت انجام شد. به منظور بهسازی نمونه ها و کاهش یا از بین بردن تاثیر منفی گازوئیل بر خواص مهندسی نمونه ها، هر نمونه در ظرف مخصوصی قرار گرفت و 6 درصد وزنی خاک، آهک با آب مخلوط و به نمونه اضافه شد، در طول یک ماه آینده هر پنج روز یکبار تغییرات مقاومتی هر نمونه با یک پنترومتر جیبی اندازه گیری شد و در پایان یک ماه بر روی همه ی نمونه ها آزمایش های برش مستقیم، حدود آتربرگ و کلسیمتری انجام شد و نتایج آن با حالت بهسازی نشده مقایسه شد. نتایج حاصل نشان دهنده تاثیر آهک بر افزایش مقاومت با گذشت زمان در خاک آلوده با درصد های مختلف گازوئیل می باشد.