ظهور و افزایش روزافزون مقاومت نسبت به شمار زیادی از عوامل ضد میکربی مانند فلوروکینولون ها درمان عفونت های ناشی از سویه های اشریشیا کلی را پیچیده نموده است. این مسئله به ویژه در برخی از کشورها جدی و نگران کننده است. یافته های اخیر نشان می دهد که میان خصوصیات فنوتیپی مختلف سویه های اشریشیا کلی مانند مقاومت به کینولون ها و خصوصیات ژنوتیپی مانند وجود گروه های فیلوژنتیکی مختلف و عوامل حدت ارتباط وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین مقاومت به کینولون و فلوروکینولون ها و گروه های فیلوژنتیکی جدایه های اشریشیا کلی با منشأ انسان و دام است. در این مطالعه تعداد 120 جدایه اشریشیا کلی با منشأ انسان(40جدایه مربوط به عفونت ادراری)و دام(40 جدایه با منشأ گوساله های سالم و40 جدایه با منشأ گوساله های اسهالی) مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا مقاومت فنوتیپی جدایه ها نسبت به کینولون (نالیدیکسیک اسید) و فلوروکینولون ها ها (سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین) تعیین و سپس گروه فیلوژنتیکی هر یک از جدایه ها با روش multiplex pcr مشخص گردید. نتایج حاصل مورد آنالیز آماری قرار گرفت. تفاوت معنی داری در مقاومت به نالیدیکسیک اسید در بین جدایه های با منشأ انسان و دام در گروه فیلوژنتیکی a وجود داشت. در گوساله های سالم درصد بالاتری از سویه های مربوط به این گروه فیلوژنتیکی به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند(034/0p=). تفاوت معنی داری در مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه های با منشأ انسان و دام در گروه فیلوژنتیکی b1 وجود داشت. در جدایه های انسانی در مقایسه با جدایه های گوساله های سالم درصد بالاتری در گروه فیلوژنتیکیb1 به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند(028/0p=). مقاومت دارویی در سویه های اشریشیا کلی می تواند با زمینه فیلوژنتیکی و پروفایل حدت مرتبط باشد. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه جهت بررسی این ارتباط در جدایه های اشریشیا کلی با منشأ مختلف ضرورت دارد.