سرمایه گذاری خصوصی به عنوان یکی از اجزای درآمد ملی می تواند نقش مهمی را در رشد و توسعه هر کشوری خصوصا کشورهای در حال توسعه داشته باشد. با توجه به اینکه در این کشورها (و از جمله ایران) دولت نقش تعیین کننده ای را در تمام فعالیت های اقتصادی ایفا می کند، بنابراین شاهد بروز ناکارایی های در فعالیت های اقتصادی هستیم، لذا بهره گیری صحیح از استعداد های بخش خصوصی می تواند زمینه های افزایش راندمان تولید و بهره وری در هر اقتصادی را افزایش دهد. بر این اساس مطالعه زیر به بررسی عوامل اقتصادی موثر بر سرمایه گذاری خصوصی در ایران پرداخته است. در این تحقیق با روش اسنادی و کتابخانه ای و با استفاده از روش ardl به بررسی عوامل اقتصادی موثر بر سرمایه گذاری خصوصی طی دوره 90-1342 پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که سرمایه گذاری دولتی به عنوان رقیبی برای سرمایه گذاری خصوصی بوده و اثر منفی بر آن دارد. هزینه های عمرانی دولت اثر مثبتی بر سرمایه گذاری خصوصی دارند، لذا دولت با افزایش این فعالیت ها می تواند زمینه ساز گسترش فعالیت های بخش خصوصی شود. نرخ سود تسهیلات بانکی بعنوان هزینه استفاده از سرمایه است و اثر معکوسی بر سرمایه گذاری خصوصی دارد. عامل تورم که به عنوان یکی از نشانه های بارز کشورهای درحال توسعه می باشد، چون منجر به افزایش قیمت نهاده های تولیدی و در نهایت افزایش هزینه تولید می شود، اثر منفی بر سرمایه گذاری خصوصی دارد. تولید ناخالص داخلی اثر مثبت و معنا داری بر سرمایه گذاری خصوصی دارد.