امروزه، سازمان های دولتی کشور به کارکنانی نیاز دارند که بتوانند در شرایط و محیط های متفاوت، بهترین عملکرد را داشته باشند. با توجّه به محیط های متفاوت و فرهنگ های گوناگون کشور و حتّی تفاوت خرده فرهنگ های داخل یک شهر، سازمان ها در پی کارکنانی هستند که با فرهنگ های دیگر آشنا باشند و بتوانند با افراد سایر فرهنگ ها به طور مناسب ارتباط برقرار کنند. این مهارت هوش فرهنگی نام دارد. هوش فرهنگی، قابلیت داشتن نقش موثر در محیط های فرهنگی متفاوت است. سوال مهم این است که آیا بین هوش فرهنگی کارکنان و عملکرد آنها رابطه وجود دارد؟ این پژوهش از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها یک تحقیق توصیفی پیمایشی و به دلیل بررسی رابطه بین متغیرها، از نوع تحقیقات همبستگی بود. در این تحقیق رابطه هوش فرهنگی و ابعاد آن (دانش، استراتژی، انگیزش و رفتار) با عملکرد کارکنان بررسی شد. به روش مرحله ای- خوشه ای، نمونه 254 نفری از کارکنان یک سازمان دولتی، به نام «سازمان بهزیستی استان مازندران»، انتخاب شدند. سپس برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه 20 سوالی خودارزیاب برای اندازه گیری هوش فرهنگی و برای اندازه گیری عملکرد کارکنان، توسط سرپرست هر کارمند، از پرسشنامه 26 سوالی استفاده گردید. ابتدا با برنامه 5/8 lisrel، مدل تحقیق بررسی و تأیید شد که مدل، نهایی و دارای برازندگی است (rmsea=0/09). سپس داده ها با برنامهspss20 تجزیه و تحلیل شد و به کمک آزمون های آماری و f و t، روابط بین متغیرهای مستقل با متغیر وابسته بررسی گردید. نتایج نهایی این تحقیق نشان داد که هوش فرهنگی با عملکرد رابطه مثبت و معناداری دارد (71/0=r). مولّفه رفتار هوش فرهنگی بیشترین رابطه (83/0=r) و مولّفه انگیزش کمترین رابطه (61/0=r) را با عملکرد دارد. در پایان، برای بهبود مدیریت عملکرد، پیشنهاداتی برای برگزاری کارگاه های شبیه سازی شده به صورت تئوری و عملی برای تقویت هوش فرهنگی ارائه شد.