هدف: هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر یک جلسه تمرین شنا در دماهای مختلف آب(23، 33 و 38 درجه سانتی گراد) بر اشتها، کالری دریافتی، کالری مصرفی، علاقه مندی به غذا و میزان لاکتات خون در دختران دانشجو بود. مواد و روش ها: طرح تحقیق به صورت نیمه تجربی بود و 12 داوطلب دختر(میانگین سنی3/1 ± 83/20 سال، شاخص توده بدنی 68/2 ± 46/20 کیلوگرم بر متر مربع، وزن 46/5 ±6/53 کیلوگرم) از دانشجویان دانشگاه، پروتکل شنای کرال سینه را در سه دمای 23، 33 و 38 درجه سانتی گراد(آب سرد، آب طبیعی، آب گرم) به مدت 45 دقیقه با شدت 80 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا نمودند. میزان اشتها و علاقه مندی به غذا از طریق پرسشنامه مربوطه توسط خود آزمودنی ها ثبت گردید. همچنین کالری دریافتی و انرژی مصرفی در روزهای اجرای پروتکل، قبل و بعد از اجرای پروتکل توسط خود آزمودنی ها ثبت شد. غلظت لاکتات خون قبل، بلافاصله، سه و نه ساعت بعد از اجرای پروتکل تحقیق با استفاده از دستگاه لاکتومتر اندازه گیری شد. یافته ها: بین شنا در سه دمای آب بر میزان اشتها، علاقه مندی به غذا، کالری دریافتی و کالری مصرفی تفاوت معنی داری در هیچ زمانی مشاهده نشد. فقط میل به غذای پر چرب و غیرشیرین بلافاصله و سه ساعت بعد از شنا در آب گرم به طور معنی داری بیشتر از دو دمای دیگر بود. غلظت لاکتات پلاسما بلافاصله و سه ساعت پس از اجرای پروتکل تحقیق در آب سرد نسبت به دو دمای دیگر به طور معنی داری بیشتر بود. بحث و نتیجه گیری: عدم تفاوت اشتها، کالری دریافتی و انرژی مصرفی در بین آزمودنی ها احتمالا به علت اختلاف دمایی کم بین سه جلسه تمرین شنا، شدت پایین تمرین، دوره کوتاه تمرین و ثبت کالری مصرفی روزانه توسط خود ازمودنی ها پس از ورزش می باشد. همچنین عدم تفاوت در میزان علاقه مندی به غذا احتمالا به دلیل دوره کوتاه تمرین و استفاده از تصویر غذا به جای خود غذا می باشد. افزایش غلظت لاکتات پلاسما در آب سرد نیز به دلیل افزایش متابولیسم و لرز عضلانی در پاسخ به شنا در آب سرد می باشد. کلمات کلیدی: اشتها، کالری دریافتی، علاقه مندی به غذا، لاکتات، شنا در دماهای مختلف آب