تبلور محلول های نمکی از مهمترین عوامل موثر بر دوام و ویژگیهای مکانیکی سنگ های ساختمانی هستند. در تحقیق حاضر به بررسی تأثیر این عامل بر 15 نمونه سنگ ساختمانی با منشاء کربناته (تراورتن) پرداخته شده است. آزمایش های تبلور نمک با محلولهای نمکی با غلظت 14 درصد وزنی نمک(سولفات سدیم، سولفات منیزیم و کلرید سدیم) انجام شد و بعد از هر 5 چرخه مقاومت فشار تک محوری،مقاومت کششی برزیلین، مقاومت بار نقطه ای و سرعت موج p، دوام نمونه ها و تغییرات وزن نمونه ها اندازه گیری شد. البته دوام نمونه ها بعد از هر 10 چرخه انجام شد. به منظور بررسی تاثیر کوتاه مدت محلول های نمک بر روی نمونه ها، آزمون دوام در محلولهایی با غلظت 14 درصد وزنی نمک انجام شد. نتایج آزمایش چرخه های تبلور نمک نشان می دهد با افزایش تعداد چرخه ها، مقاومت فشاری تک محوری، مقاومت کششی برزیلین، مقاومت بار نقطه ای نمونه ها کاهش پیدا می-کند. البته میزان افت مقاومت کششی برزیلین و شاخص مقاومت بار نقطه یا نسبت به مقاومت فشار تک محوری بالاست چون اندازه نمونه ها در این آزمونها کوچکتر می باشد. نتایج نشان داد وزن نمونه ها و سرعت موج p در ابتدا افزایش یافته ولی با ادامه چرخه ها کاهش می یابند. با توجه به نتایج آزمایش ها، اثر تخریبی محلول های سولفات سدیم و سولفات منیزیم و کلرید سدیم روی نمونه ها متفاوت است. همچنین دو پارمتر شاخص تجزیه و سرعت تجزیه برای میزان زوال پذیری نمونه ها استفاده شد که نتایج نشان داد سرعت تجزیه پارامتر مناسبی برای ارزیابی زوال پذیری نمونه ها می باشد. نمونه هایی با تخلخل بالای 5 درصد و با ساخت لایه ای بیشترین مقدار افت را در دوام و مقاومت داشتند.