مطالعه رابطه ی متقابل محیط کالبدی حاشیه نشینی با ناهنجاری های اجتماعی و جرم موضوعی است که، در چند دهه اخیر به مطالعات جغرافیایی وارد شده و اهمیت زیادی یافته است. این مطالعات یک چارچوب علمی عملی را برای تحلیل فضایی بزهکاری در فضای جغرافیایی بوجود آورده است. پژوهش حاضر که با عنوان تحلیل فضایی پدیده جرم در حاشیه کلانشهرها (مطالعه موردی شهر پادشت) انجام گرفته است. که هدف آن شناسایی عوامل مکانی و الگوی فضایی جرم، شناخت تاثیر شاخص های اجتماعی، فرهنگی اقتصادی بر مجرمین و محیط زندگی آن، و در نهایت تهیه نقشه جرم خیزی منطقه. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی، پیمایشی می باشد آمار و اطلاعات لازم که در تدوین پایان نامه مورد نیاز بود، و از طریق مراجعه به سازمان های مرتبط و تکمیل پرسشنامه و برداشت میدانی گردآوری شده، جامعه آماری تحقیق فوق، شامل دو گروه کارشناسان نهادهای مختلف شهر پاکدشت و گروه دیگر مجرمینی که در حوزه استحفاظی شهر پاکدشت مرتکب به جرم شده اند. روش نمونه گیری به روش فرمول کوکران انجام گرفته که در نهایت با تحلیل آمار توصیفی و آمار استنباطی نتیجه پژوهش نشان می دهد که بیشترین کانون های جرم در محلات حصار امیر، شهرک انقلاب، خاتون آباد که جزء محدوده های پر ازدحام که دارای ساختار کالبدی نامناسب با امکان کنترل کتر می باشد شکل گرفته است همچنین نوع و ترکب کاربری اراضی شهر پاکدشت و فراوانی نوع جرم تاثیرگذار خواهد بود.