هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان، انسجام گروهی و رضایتمندی با لذت از ورزش در ورزشکاران می باشد. جامعه تحقیق، ورزشکاران تیم های ورزشی دانشگاه های کشور، راه یافته به یازدهمین المپیاد دانشجویی – ورزشی بودند. آزمودنی های تحقیق، 350 نفر از ورزشکاران بودند که به پرسشنامه های سبک های رهبری مربیان (lss)، محیط گروهی (geq)، رضایتمندی ورزشکاران (asq) و لذت از فعالیت جسمانی (paces) پاسخ دادند. در یک مطالعه راهنما، پایایی درونی پرسشنامه سبک های رهبری 83/0r= الی 88/0=r ، ابعاد محیط گروهی 83/0=r و 86/0=r ، ابعاد رضایتمندی ورزشکاران 85/0=r الی 88/0=r و لذت از فعالیت بدنی 97/0=r گزارش شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون همبستگی اسپیرمن، و برای بررسی میزان پیش بینی متغیر ملاک توسط متغیرهای پیش بین، از آزمون رگرسیون گام به گام استفاده شد. کلیه اطلاعات در سطح p?0/05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان داد بین سبک های رهبری تمرین و آموزش، بازخورد مثبت و دموکراتیک، هر دو بعد انسجام گروهی و هر چهار بعد رضایتمندی با لذت ورزشکاران ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین، بین سبک رهبری آمرانه و لذت ورزشکاران ارتباط منفی و معنی داری وجود داشت و بین سبک رهبری حمایت اجتماعی و لذت ورزشکاران ارتباط معنی داری یافت نشد. نتایج آزمون رگرسیون گام به گام نشان داد که سبک رهبری آمرانه (000/0 =p و 273/0- = ?) و بعد رضایتمندی تمرین و آموزش (000/0 =p و 203/0 =? ) پیش بینی کننده معنی دار لذت ورزشکاران از ورزش بودند. با توجه به نتایج به دست آمده باید گفت که برای بالا بردن سطح لذت ورزشکاران باید مربیان بیشتر از سبک های مربیگری تمرین و آموزش، دموکراتیک و بازخورد مثبت، و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده کنند. همچنین، بالا بردن سطوح رضایتمندی و انسجام گروهی ورزشکاران می تواند سطح لذت آن ها را افزایش دهد.