در عرصه بین المللی و رویکردهای جدید توسعه از جمله رویکرد توسعه اجتماعی، بر مشارکت بخش سوم و سازمان های غیردولتی، در توانمندسازی زنان و ارائه خدمات رفاهی به آنان تاکید شده است. هدف کار آفرینی اجتماعی تأمین نیازهای اجتماعی، حل مسائل عمومی و تحقق مأموریت های اجتماعی است.کارآفرینی اجتماعی به عنوان پدیده ای نوظهور، به یک رویکرد عمومی برای ارضاء نیازهای اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است. پژوهش حاضر، با هدف شناسایی و اولویت بندی استراتژی های توسعه کارآفرینی اجتماعی در راستای ارتقاء توانمندسازی زنان تحت کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان زاهدان انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی- توصیفی می باشد. جامعه آماری این تحقیق ، شامل2000، نفر از زنان تحت پوشش کمیته امداد می باشد که از سال 1385 وارد طرح توانمندسازی شده اند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 322، نفر برآورد گردیده است. در این پژوهش جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیدکه شامل 44 سوال بسته و دوسوال باز می باشد. روایی آن از نوع محتوایی بوده و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0.903 برآورد گردید. پس از جمع آوری اطلاعات به کمک پرسشنامه، از طریق نرم افزار spss و آزمون رتبه بندی فریدمن، اولویت عوامل و مولفه های موثر بر ارتقاء توانمندسازی زنان مشخص گردید. براساس نتایج بدست آمده، در مجموع نه عامل، آموزش عمومی و کارآموزی، آموزش کارآفرینی و خودکفائی، اعتبار خرد و تسهیلات ارزان قیمت، فراهم نمودن فرصت های شغلی، شبکه سازی در قالب تعاونی، سرمایه اجتماعی، مشاوره شغلی، مشاوره فرهنکی و اجتماعی، خدمات رفاهی به عنوان استراتژی های توسعه کارآفرینی اجتماعی در راستای ارتقاء توانمندسازی زنان شناسایی شدند. از بین عوامل شناسایی شده ، پس از رتبه بندی با استفاده از آزمون فریدمن عامل اعتبار خرد و تسهیلات ارزان قیمت در بالاترین درجه ازنظر اهمیت و عامل مشاوره شغلی در پایین ترین درجه اهمیت رتبه بندی گردید و عوامل خدمات رفاهی، آموزش عمومی و کارآموزی شبکه سازی درقالب تعاونی، آموزش کارآفرینی و خود کفائی، سرمایه اجتماعی مشاوره فرهنگی و اجتماعی، فراهم نمودن فرصت های شغلی، مشاوره شغلی به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند.