چکیده: قانون اساسی در هر کشور سند اصلی تنظیم روابط بین ملت و حکومت است. تاریخ معاصر ایران دو قانون- اساسی را در خود جای داده است، نخست قانون اساسی مشروطه سلطنتی و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی، که هر کدام مشخصات و مختصات خود را دارد. پایان نامه با در کنار قرار دادن اصولی از قانون اساسی که مربوط به حقوق ملت می باشد، سعی کرده تا وجوه اشتراک و افتراق این دو قانون اساسی را به نمایش گذارد. پر واضح است که نسبت بین قانون اساسی مشروطه با قانون اساسی جمهوری اسلامی نسبت عموم و خصوص من الوجه است. یعنی بخش هایی از آن در این و بخش هایی از این در آن یافت می شود. پایان نامه با به تصویر کشیدن اصول مربوط به حقوق ملت در هر دو قانون اساسی این تفاوتها و شباهتها را آشکار ساخته است. در قسمت نتیجه گیری موضوعات نه گانه 1- شکل قانون اساسی 2 - تصویب نهایی 3- عقاید قانون گذاران 4- مذهب 5- مشروعیت 6- عزل راس هرم قدرت 7- حجم موضوعی 8- هیات حاکمه 9- فرهنگ سیاسی، دو قانون اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی به صورت کلان و سیستماتیک، با هم مقایسه شده است. به طور مثال محصول این مقایسه راجع به عزل راس هرم قدرت این شده که در قانون اساسی مشروطه هیچ پیش بینی خاصی برای این منظور در نظر گرفته نشده است ولی در قانون اساسی جمهوری اسلامی به این مهم پرداخته شده است. سوال اصلی در پایان نامه این می باشد که قانون اساسی در ایران طی یک صد سال گذشته چه تغییراتی داشته است در ادامه سئوالات فرعی نیز مانند مفهوم قانون اساسی ، مشخصات و مختصات قانون اساسی مشروطه، مبانی و مبادی قانون اساسی جمهوری اسلامی و وجوه اشتراک وافتراق این دو قابل ذکر می باشد. فرضیه پایان نامه این می باشد که ماهیت و ذات قانون اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی با هم متفاوت است. زیرا نظام سیاسی سلطنتی از بن و ریشه متحول شده است و به جای آن نظام جمهوری اسلامی شکل گرفته است. روش اصلی در پایان نامه تحلیل محتوا بوده و تئوری استفاده شده در آن تئوری (شهروندی) بر اساس تز مارشال می باشد. واژگان مهم: قانون اساسی- مشروطه- جمهوری اسلامی- حقوق ملت- مشروعیت.