در این مطالعه به بررسی و پیش بینی اشتغال و تولید در بخش های اقتصادی استان فارس با تأکید بر بخش کشاورزی بر اساس جدول داده- ستانده(1386) و برنامه-ریزی خطی پرداخته شد. نتایج حاصل از این بررسی به این شرح است: با بررسی روابط بین بخشی می توان گفت که برای جهش اقتصاد استان باید به ترتیب بخش های عمده فروشی، زراعت و باغداری، حمل و نقل فعالیت و توسعه ی بیشتری پیداکنند. همچنین این بخش ها دارای ارتباطات پسین و پیشین شدیدتری با سایر بخش ها می باشند. بخش های هتل و رستوران، تولید پوشاک و محصولات غذایی قابلیت آن را دارند که تقاضا برای تولیدات واسطه ای سایر بخش ها را بیش از بخش های دیگر افزایش دهند. پیوند پسین بخش های تولید پوشاک، آموزش و بهداشت و درمان و پیوند پیشین بخش های وسایل نقلیه، آموزش و اداره امور عمومی و خدمات شهری در ارتباط با شمار بسیاری از بخش های اقتصادی قرار دارند. همچنین براساس بررسی های مبتنی بر جدول داده- ستانده ی سال 1386 استان، بخش کشاورزی تأمین کننده ی کالاهای واسطه ای سایر بخش ها و به تولیدات واسطه ای بخش های دیگر نیز وابسته است. کشاورزی از نظر ایجاد اشتغال در جایگاه خوبی قرار دارد برای رفع تنگنای بیکاری باید تقاضای نهایی این بخش را افزایش داد. ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی نسبت به صنعت اقتصادی تر بوده زیرا طبق محاسبات انجام شده متوسط هزینه ی ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی به نحو چشمگیری کمتر از بخش صنعت است. در نتیجه با یک مقدار معین سرمایه گذاری، تعداد بیشتری شغل های کشاورزی در مقایسه با شغل های صنعتی می توان ایجاد کرد.