کشمش وانگور یکی از منابع بسیار ارزشمند در گستره وسیع منابع طبیعی ایران است که در صورت شناخت صحیح می تواند نقش مهمی در اشتغال زایی و صادرات غیرنفتی داشته باشدو بخشی از صادرات غیر نفتی کشور را تشکیل می دهند. در نتیجه توجه به جنبه های اقتصادی این محصولات به منظور تامین نیازهای داخلی و خارجی ضروری است.بر این اساس، در این رساله مزیت نسبی صادرات محصولات کشمش وانگور را در طی سری زمانی83-70بررسی می شود. بدین منظور با بهره گیری از آمار سایت خوار و بار جهانی (f.a.o)، به محاسبه شاخص مزیت نسبی آشکار شده (rca)، مزیت نسبی آشکار شده متقارن (rsca)، پرداخته شده است. وبه منظور بررسی عوامل موثر بر صادرات انگور و کشمش و تخمین تابع عرضه صادرات این محصولات و بررسی پویایی مدل در کوتاه مدت و بلند مدت از روش خودرگرسیون برداری با وقفه های توزیعی(ardl) استفاده گردید. نرم افزار excel برای دسته بندی و محاسبات آمار توصیفی و نرم افزارهای eviews 7 و microfit برای تحلیل های اقتصادسنجی و آزمون فرضیات مورد استفاده قرار گرفته است نتایج مطالعه براساس شاخص rca بدست آمده برای انگور ایران نشان میدهد که این کالای کشاورزی در هیچ یک از سالهای مورد بررسی دارای مزیت نسبی صادرات نبوده است زیرا rca در تمامی سالها کوچکتر ازیک بوده است ونشان دهنده این است که ایران در صادرات انگور فاقد مزیت نسبی میباشدوکشورهای ترکیه ومصر در منطقه خاورمیانه نسبت به ایران دارای وضیت بهتری هستند،اما در مورد محصول کشمش نتایج نشان میدهد که ایران در طی این سالها دارای مزیت نسبی صادرات میباشد وکشور ایران بعد از ترکیه وضعیت بهتری نسبت به سایر کشورها دارد و مهم ترین عوامل موثر بر صادرات انگور و کشمش در ایران عبارتند از نرخ ارز واقعی، میزان تولید انگور و کشمش، قیمت صادراتی انگور و کشمش و قیمت های داخلی این کالاها به نحوی که به غیر از قیمت داخلی کالاها بقیه عوامل تاثیر مثبت بر افزایش صادرات انگور و کشمش در ایران طی دوره مورد بررسی دارند.