نام پژوهشگر: ام البنین ابراهیمی

اثرات تنش های شوری و خشکی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ای چند گونه مرتعی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گنبد کاووس - دانشکده کشاورزی گنبد 1392
  ام البنین ابراهیمی   مجید محمد اسمعیلی

تنش شوری و خشکی از مشکلات اساسی در حال افزایش جهان است که سطح وسیعی از مناطق شور و کم آب کشور ما را در بر می گیرد. با توجه به افزایش سطح اراضی شور و خشک و کمبود اراضی مطلوب در کشور، شناسایی گیاهان مرتعی مقاوم به شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی و گیاهچه در اصلاح و احیای مراتع اهمیت زیادی دارد. به این منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت سطح شوری شامل غلظت های مشخصی از nacl (شاهد، 2، 4، 8، 16، 32 و 64 بار) و نه سطح پتانسیل اسمزی، شامل غلظت های مشخصی از مانیتول (شاهد، 2، 4، 6، 8، 10، 12، 14 و 16 بار) با سه تکرار، بر روی گونه هایtrifolium pratense, vicia sativa, sanguisorba minor, secale cereale, medicago sativa, medicago scutellata انجام شد. نتایج تجزیه واریانس آزمایش نشان داد در سطوح مختلف تنش های شوری و خشکی کلیه شاخص های مورد مطالعه در مرحله جوانه زنی، از جمله، طول ریشه چه و ساقچه، وزن ریشه چه و ساقچه، سرعت و درصد جوانه زنی، بنیه بذر و ضریب آلومتری و هم چنین پارامترهای رشدی گیاهچه از قبیل، طول ریشه و ساقه، وزن ریشه و ساقه و نسبت طول ریشه به ساقه به طور معنی داری (01/0> p) کاهش یافتند. بر طبق نتایج بدست آمده گونه vicia sativa متحمل ترین گونه نسبت به تنش های شوری و خشکی بود. گونه های، agropyron elongatom،agropyron desertrum،trifolium pratense و sanguisorba minor به ترتیب گونه های متحمل به تنش شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی بودند. هم چنین در مرحله رشد گیاهچه، گونه vicia sativa به عنوان متحمل ترین گونه و به ترتیب گونه های secale cereale ، medicago scutellata، sanguisorba minor، medicago sativa و trifolium pratense به عنوان گونه های متحمل به تنش شوری و خشکی معرفی شدند.