امروزه تحقیقات گسترده ای در زمینه کاهش مصرف انرژی در بخش سیستم های تهویه مطبوع صورت می پذیرد و تنظیم دقیق این سیستم ها مورد توجه قرار گرفته است. سیستم های تهویه مطبوع علیرغم وجود پیچیدگی می بایست شرایط حرارتی مطلوب را تأمین کنند. در این سیستم ها کنترلر می بایست قابلیت تطبیق با تغییرات پارامترهای محیطی را داشته باشد. در بیشتر سیستم های تهویه مطبوع امروزی از کنترلرهای روشن/خاموش (ترموستات) و در کاربرد های پیشرفته تر از کنترلر pid استفاده می گردد که با توجه به شرایط محیطی متفاوت قادر به تأمین شرایط مطلوب نمی باشد. بعلاوه این کنترلرها بسیار هزینه بر می باشند زیرا فعالیت آنها بازده مطلوبی ندارد و تنظیم آنها در سیستم های تهویه مطبوع بسیار سخت و زمان بر است. در این پژوهش یک مدل هواساز یک منطقه ای در حالت سرمایش مدنظر قرار گرفته است و برای نیل به اهداف مطلوب از کنترلر فازی مرتبه بالا استفاده می کنیم. برای بررسی تغییرات متغییر های کنترلی از روش فازی ممدانی و جهت خطی سازی ضرایب بهره از روش سوگینو سود برده شده است. تنظیم نهایی بهره بروش اتوماتای یادگیری تقویتی گسسته صورت پذیرفته است . نتایج شبیه سازی شده نشان میدهد که این کنترلر در مقایسه با کنترلر های دیگر بسیار مقاوم وانعطاف پذیر است و قابلیت کاهش مصرف انرژی را داراست.