چکیده زمینه: پیچ خوردگی خارجی مچ پا یک ضایعه ی بسیار شایع ورزشی است. برخی از ورزشکاران مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا دچار بی ثباتی عملکردی مچ پا می شوند. با وجود فراوانی مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا، هنوز یک آزمون مشخص در سطح فعالیتها و مشارکت برای تعیین سطح ناتوانی این ورزشکاران معرفی نشده است. هدف: اعتبار آزمونهای تعادل ایستا و پویا، تکلیف دوگانه و عملکردی اندام تحتانی براساس سطح ناتوانی افراد مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا. روش کار: از افراد انتخاب شده برای شرکت در این مطالعه، اطلاعات زمینه ای (سن، قد، وزن، سمت غالب، سمت مبتلا و نوع ورزش)، پرسشنامه faam و faos و آزمون های پرش تک، شش متر، سه تایی و متقاطع، آزمون تکلیف کنترل پاسچر بر روی یک پا ( بدون واسطه و با واسطه فوم و در دو حالت با و بدون تکلیف شناختی)، آزمون stroop (در حالت نشسته و ایستادن روی هر یک از دو پا) و آزمون فرود پس از توضیح، نمایش وانجام تمرینی آن توسط فرد، به صورت تصادفی گرفته شد. نتایج: با توجه به همبستگی بالا بین داده های این پژوهش، پیش از انجام آزمون رگرسیون چند گانه، ابتدا با آزمون تحلیل عاملی به دسته بندی داده ها پرداختیم. آزمون تحلیل عاملی 5 عامل از متغیر های مستقل این پژوهش استخراج نمود: متغیرهای تعادل ایستا، متغیرهای تعادل ایستا همراه با تکلیف دوگانه، متغیرهای آزمون فرود، متغیرهای آزمون های پرش و متغیرهای اجرای تکلیف شناختی. سپس این عوامل وارد آزمون رگرسیون چند گانه شدند. ارتباط معکوس معنی دار بین متغیرهای تعادل ایستا و تکلیف شناختی با خرده مقیاسهای پرسشنامه faam و خرده مقیاسهای فعالیت و کارهای روزانه، ورزش و تفریح و کیفیت زندگی پرسشنامه faos، ارتباط مستقیم معنی دار بین متغیرهای آزمون های پرش و فرود با خرده مقیاسهای با خرده مقیاسهای پرسشنامه faam و خرده مقیاسهای فعالیت و کارهای روزانه، ورزش و تفریح و کیفیت زندگی پرسشنامه faos وجود داشت. متغیرهای متغیرهای تعادل ایستا و اجرای تکلیف شناختی با هیچ یک از خرده مقیاسهای دو پرسشنامه ارتباط معنی دار نداشت. نتیجه گیری: آزمونهای عملکردی پویا می توانند به تعیین سطح توانایی ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا کمک کنند. واژگان کلیدی: تعادل، بی ثباتی عملکردی مچ پا، ناتوانی، آزمون عملکردی.