چکیده در سال های اخیر ضرورت مطالعه و بررسی شادکامی به عنوان عاملی تأثیرگذار در دستیابی به سازمان های اثربخش و کارا از سوی نهادهای مختلف آشکارتر شده و در این بین سبک زندگی از جمله عوامل اجتماعی مهم و موثر بر شادکامی است که در حوزه های گوناگون مورد توجه اندیشمندان علوم اجتماعی قرارگرفته است. هدف عمده و اصلی این پژوهش، آزمون رابطه ی «سبک زندگی با شادکامی در میان کارکنان مرد شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان» می باشد. تحقیق حاضر از نظر کنترل شرایط پژوهش یک بررسی پیمایشی و از نظر زمانی مقطعی است (نیمه اول سال1391). جامعه ی آماری آن کلیه ی کارکنان مرد شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان در هفت گروه شغلی مدیر، سرپرست، کارشناس، تکنسین، کارمند اداری، کارگر اجرایی ماهر و کارگر اجرایی ساده می باشد که در سال 1391، 14860 نفر بوده اند و حجم نمونه ی مقتضی بر اساس فرمول کوکران 382 نفر تعیین شده که به دلیل توزیع بیشتر پرسشنامه، 475 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفته است. ابزار سنجش این تحقیق مشتمل بر دو پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد و پرسشنامه ی محقق ساخته ی سبک زندگی است. با کنکاش درسوالات و فرضیات پژوهش دریافتیم که میانگین احساس شادکامی در بین کارکنان مرد شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان، 38/48 بوده است که در این راستا میانگین نمره ی شادکامی مدیران 29/53 ارزیابی شد که از سایر گروه های شغلی بیشتر است. همچنین دریافتیم که سه نوع سبک زندگی توده، میانمایه و نخبه در این گروه های شغلی مشاهده می شود. از طرف دیگر، نتایج حاصل شده از تحقیق حاضر مبتنی بر وجود تفاوت معنی دار بین دو متغیر سبک زندگی و رده شغلی است. در ادامه نیز بررسی های به عمل آمده حاکی از وجود رابطه ی معنی دار بین سبک زندگی و شادکامی کارکنان مرد شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان می باشد. و نیز با توجه به یافته های این پژوهش نتیجه گرفتیم که متغیرهای اوقات فراغت و اولویت های هزینه ای در مقایسه با مصرف فرهنگی سهم بیشتری در شادکامی افراد دارند، بطوریکه مدل بدست آمده از متغیرهای موثر، بر اساس رگرسیون چندگانه با روش گام به گام، 38/0 درصد از واریانس شادکامی در جامعه ی آماری را تبیین می کند واژگان کلیدی: سبک زندگی، جامعه مصرفی، مصرف فرهنگی، مصرف، زیبایی شناختی کردن زندگی روزمره، اوقات فراغت، اولویت های هزینه ای، شادکامی، کیفیت زندگی.