مورد توجه قرار گرفتن تماشاگر در تئاتر و تلاش برای به دست آوردن جایگاه حقیقی اش، حاصل دریافت های نوین و راهگشای شمار زیادی از نظریه پردازان تئاتر قرن بیستم است. بسیاری از نوآوری های این دوره بر اساس تغییر در زاویه ی دید و نسبت تماشاگران با اثر و یا جایگاه آنان شکل گرفت. بر این اساس می توان تاریخ دگرگونی های تئاتر در قرن بیستم را حول محور دگرگونی رابطه ی تماشاگر با تئاتر دانست. آگوستوبوآل به تبع این دگرگونی ها در تئاتر خود تغییرات اساسی در جایگاه تماشاگر را رقم زد. تحلیل نظریات اجرایی آگوستو بوآل در آثارش با تأکید بر تأثیرات آموزشی تئاتر برای تغییرات اجتماعی، برخوردار بودن تماشا-بازیگر از جایگاه ویژه در دیدگاه آگوستو بوآل، و همچنین نگرش بوآل به مردم در مواجهه با اجرای تئاتری، و اینکه رویکرد مخاطبان آثارش با پدیده ی تماشا-بازیگر چگونه بوده است، از مهمترین اهدف این پژوهش به حساب می آیند. در ادامه، دستاورد این پژوهش بر این فرض استوار است که شیوه های اجرایی آگوستو بوآل به گونه ای بود که تماشاگر به عنوان مولفه ی اصلی، بیشترین نقش را در روند اجرایی تئاتری اش بر عهده دارد. همچنین بررسی نظریات اجرایی آگوستو بوآل بدون آگاهی از دریافت سیاسی، اجتماعی و آموزشی وی از تئاتر امکان پذیر نیست. کلیدواژگان: تئاتر، آگوستو بوآل، تماشاگر، جایگاه تماشاگر، تماشا-بازیگر، نظریات اجرایی