در دهه های اخیر به دنبال مشکلات روز افزون ایجاد شده برای شهرها خصوصا کلانشهرها بعد از انقلاب صنعتی، تفکر بازگشت به نقش مراکز شهری و بازسازی محله های شهری که به توسعه پایدار شهری منجر می شود، در برنامه ریزی ها و طرح های شهری شکل گرفت. محله نازی آباد تهران از جمله محلات قدیمی تهران است که تا حدودی توانسته هویت محلی خود را حفظ کرده و پتانسیل قوی به منظور تبدیل به محله ای پایدار را داراست. به منظور رسیدن به هدف مذکور، سوال اساسی پژوهش مطرح شد: - آیا محله نازی آباد از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی محله ای پایدار محسوب می شود؟ رساله حاضر بعد از پرداختن به مبانی نظری و توصیف محله مورد مطالعه با بهره گیری از مطالعات پیمایشی تهیه و تدوین گردید. محله نازی آباد به عنوان محله موردی پژوهش انتخاب شد و با استفاده از روش نمونه گیری 381 نفر از ساکنین به عنوان جامعه نمونه انتخاب گردیدند. روش تحقیق در پژوهش حاضر با توجه به اهداف و ماهیت موضوع " امکان سنجی محلات پایدار شهری" و در ارتباط با سوالات تحقیق، روش توصیفی – اکتشافی است. برای گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر از دو روش مطالعات اسنادی و پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر افراد ساکن در محله نازی آباد می باشند و نمونه ها با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین ساکنین انتخاب شدند. بر اساس بررسی های صورت گرفته ، میزان پایداری محله نازی آباد از لحاظ اجتماعی و زیست محیطی متوسط رو به پایین و از نظر اقتصادی متوسط است. بنابراین میزان موفقیت با این نظر که محله نازی آباد از نظر شاخص توسعه، محله ای پایدار محسوب می شود در حد متوسط رو به پایین است. واژگان کلیدی: توسعه پایدار، پایداری، محله پایدار، محله نازی آباد