امکان سنجی استفاده از سیستم گرمایش از کف خورشیدی به صورت آزمایشگاهی و در شرایط آب و هوایی شهر کرمان ( عرض جغرافیایی :15/30، طول جغرافیایی :58/56 ) مورد بررسی قرار گرفته است. از خورشید و پکیج حرارتی کمکی به عنوان دو منبع تأمین کننده ی انرژی گرمایی، برای گرم کردن فضا استفاده شده است. رفتار حرارتی فضای مورد آزمایش و سیستم گرمایش مربوطه در یک فصل سرد زمستان به صورت لحظه ای مورد بررسی قرار گرفته است. و میزان شراکت هر کدام از منابع تأمین کننده ی انرژی در تأمین انرژی حرارتی مورد نیاز برای گرمایش، با اندازه گیری و ثبت اطلا عات ، در سه حالت مختلف کارکرد سیستم مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داد در حالتی که تنها مدار خورشیدی فعال باشد سیستم گرمایش خورشیدی بالاترین کارایی را خواهد داشت اما در پاره ای از ساعات قادر به رساندن دمای اتاق به دمای آسایش نمی باشد. با این حال سیستم خورشیدی می تواند بخش قابل توجهی از انرژی مورد نیاز گرمایش را تأمین کند.در حالت استفاده از سیستم ترکیبی خورشیدی و پکیج حرارتی وکارکرد 24 ساعته، خورشید به طور متوسط یک شراکت حدوداً 40 درصدی در تأمین انرژی گرمایش را می تواند داشته باشد. و در حالت استفاده ی منقطع (کارکرد اداری) این شراکت افزایش پیدا کرده و حدوداً به 60 درصد می رسد کلمات کلیدی: سیستم ترکیبی، مدار خورشیدی، پکیج حرارتی، گرمایش از کف ، شراکت خورشیدی