گردشگری، فعالیتی است با ابعاد گوناگون اقتصادی ،اجتماعی ،فرهنگی، محیطی و سیاسی به نحوی که غالب شئونات زندگی انسان را شامل می گردد، امروزه از صنعت گردشگری به عنوان یک بازوی قدرتمند جهت افزایش درآمد و فقر زدایی در کشور های در حال توسعه نام برده می شود. در دوران کنونی در پی بروز بحران های زیست محیطی،نابودی منابع و ایجاد موانع در راه رسیدن به توسعه پایدار، لازم است برنامه ها براساس شناخت و ارزیابی توان محیطی صورت گیرد تا هم بهره برداری در خور و مستمر از محیط صورت گیرد و هم ارزش های طبیعی محیط حفظ شود. پژوهش حاضر به مطالعه، بررسی و ارزیابی توان های محیطی شهرستان شهریار و ارتباط آن با توسعه گردشگری در این شهرستان پرداخته است. این منطقه دارای توان ها و منابع متنوع محیطی اعم از آب کافی،خاک حاصلخیز،شرایط اقلیمی مطلوب، پوشش گیاهی، عوامل ارتباطی و پدیده های طبیعی و انسانی جاذب گردشگری است که در صورت برنامه ریزی و استفاده از آنها، می توان بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی منطقه را از بین برد و منطقه را در مسیر توسعه همه جانبه و پایدار هدایت کرد. روش تحقیق، تحلیلی- توصیفی و میدانی بوده است و با گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، میدانی و اینترنتی به بررسی وضعیت توانایی های طبیعی شهرستان شهریار پرداخته شده است. نتایج بررسی نشان می دهد که شهرستان شهریار با توجه به وجود توانمندی های فراوان طبیعی و موقعیت جغرافیایی و دسترسی مناسب خود می تواند در زمینه گردشگری موفق باشد. کلید واژگان: توانمندی، توسعه، گردشگری، شهریار