در جهان رقابتی امروز، یکی از فاکتورهای مهم و تاثیرگذار بر قابلیت رقابتی صنایع، تکنولوژی هایی است که از آنها بهره می‎برند و یکی از مهم ترین جنبه های استراتژی تکنولوژی، تصمیم گیری در مورد نحوه ایجاد و اکتساب تکنولوژی های مورد نیاز می باشد. روش‎های ایجاد تکنولوژی متنوع است و انتخاب بین آنها بستگی به عوامل بسیار زیادی از جمله وضعیت تکنولوژی در صنعت مربوطه، وضعیت تکنولوژی در چرخه حیات خود، استراتژی های ملی کشور و موارد دیگر دارد. این روش ها طیف وسیعی از انتقال تکنولوژی به صورت کلید در دست تا خلق کاملا درون زای تکنولوژی را شامل می شوند. دانستن روش مناسب اکتساب تکنولوژی از ابتدا، تاثیر به سزایی در موفقیت فرایند اکتساب خواهد داشت. در این تحقیق برآن بودیم تا با تدوین یک مدل مناسب، به مساله انتخاب روش مناسب اکتساب تکنولوژی در صنعت نانوداروسازی کشور بپردازیم. بدین جهت پس از مطالعه مفصل ادبیات تحقیق، مدلی شامل 4 مولفه و 10 زیرمولفه طراحی شد و سپس روابط علی و معلولی میان آنها با استفاده از تکنیک دی‎متل مورد سنجش قرار گرفت. در ادامه با کمک فرایند تحلیل شبکه‎ای، وزن هرکدام از عامل‎های مدل مشخص و وضعیت شرکت مورد بررسی با توجه به آنها تعیین شد. در نهایت مناسب‎ترین روش اکتساب تکنولوژی ساخت نانودارو با توجه به مدل تحقیق، انتخاب گردید. یافته‎های ما نشان می‎دهد که اکتساب به شیوه «همکاری‎ مشترک» مناسب‎ترین رویکرد برای شرکت مورد مطالعه می‎باشد. این نتیجه، بر درستی جهت‎گیری کنونی شرکت صحه می‎گذارد.