نام پژوهشگر: هما افشار
هما افشار مصطفی قانعی
هدف:مشکلات ریوی اصلی ترین عامل ناتوانی درازمدت در بیماران مواجهه یافته با گاز خردل است.تیوتروپیوم بروماید یک داروی برونکودیلاتور آنتی کولینرژیک استنشاقی طولانی اثر است که برونکوکانستریکشن را بیش از 24 ساعت مهار می کند.توانبخشی ریوی نیز از جمله درمان های غیردارویی جهت بهبود علائم و ارتقای کیفیت زندگی بیمار می باشد.در این تحقیق به بررسی اثربخشی تیوتروپیوم بروماید به همراه توانبخشی ریوی واثر هرکدام به طور جداگانه در بهبود عملکرد ریوی و کیفیت زندگی جانبازان شیمیایی ناشی از گاز خردل پرداخته شد. مواد و روش ها:این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی به مدت دو ماه در 3 گروه از بیماران با حجم نمونه ی 18 نفر انجام شد.گروه اول تنها تحت درمان با تیوتروپیوم برماید 18 میکروگرم یک بار در روز به همراه توانبخشی ریوی به صورت دو جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه قرار گرفت.گروه دوم تحت درمان با توانبخشی ریوی به همراه داروهای معمول و گروه سوم تنها تحت در مان با داروهای معمول قرار گرفت. در تمامی گروه ها قبل و پس از مداخله ,تست اسپیرومتری و تست ورزش قلبی ریوی(cpet) انجام شد.همچنین بیماران در طول مدت مطالعه هر 15 روز مورد ویزیت کنترل قرار گرفتند. علائم بالینی با استفاده از مقیاس vas(میزان سرفه,تنگی نفس,خلط,خلط خونیو دفعات برخاستن از خواب به علت تنگی نفس) و کیفیت زندگی به صورت پرسشنامه قبل و بعد از مداخله بررسی گردید. پس از بررسی نتایج و عملیات آماری ,نمودارهای مربوط به هرکدام رسم شد. یافته ها: نتایج حاصل از مقایسه ی دو گروه 1و2نشان داد داروی تیوتروپیوم برماید در بییمارانی که توانبخشی ریوی انجام می دهند موجب بهبود معنادار برخی پارامترهای اسپیرومتری در پایان دوره دو ماهه مطالعه،(p=0.035) fvc ،fev1 (p=0.009) ، pef(p=0.044), mmef25%-75% (p=0.007) در گردید.اما تفاوت fev1/fvc معنی دار نبود(p=0.116). علائم بالینی و همچنین امتیاز کلی کیفیت زندگی در دوگروه از نظر آماری تغییر معنی داری نکرد.همچنین مقایسه ی دوگروه 2 و 3 نشان داد که توانبخشی ریوی موجب افزایش معنادارشاخص p=0.022)tlc) و(p=0.047)rv گردید هیچگونه تفاوت معناداری در اسپیرومتری ,cpet,علائم بالینی بیمار و شاخص های پرسشنامه یst.george ایجاد نکرد. نتایج تحقیق نشان داد مصرف تیوتروپیوم به همراه انجام تمارین توانبخشی ریوی(گروه 1)موجب بهبود معنادار برخی علائم بالینی ارزیابی شده توسط معیارvas (سرفه و بیدار شدن از خواب به علت تنگی-نفس)شده است.(مقادیرp به ترتیب 012/01,0/0) اما تفاوت معناداری در شاخص های اسپیرومتری و تست ورزش قلبی ریوی ,علائم بالینی بیمار و پارامترهای پرسشنامه یst.george ایجاد نگردید. نتیجه گیری:ازآنجا که مصرف تیوتروپیوم به همراه تمرینات توانبخشی در مقایسه با توانبخشی به تنهایی موجب بهبود برخی پارامترهای اسپیرومتری شده و تمرینات توانبخشی به تنهایی موجب افزایش rvو tlc و پرهوایی دینامیک در بیمار می شود لذا توصیه می گردد در تمرینات توانبخشی کوتاه مدت داروی تیوتروپیوم مصرف گردد و همچنین از آنجا که اغلب مطالعات بیانگر تاثیر مثبت تیوتروپیوم و توانبخشی ریوی به طور جداگانه بر بیماران مزمن ریوی است می دهد لذا مطالعات بیشتری با انجام تمرینات توانبخشی به صورت سه جلسه در هفته و با مدت زمان طولانی تر مصرف دارو و توانبخشی ریوی وبا حجم نمونه ی بیشتر بر روی جانبازان شیمیایی توصیه می گردد. ?
هما افشار معصومه شمس قهفرخی
گونه های آلترناریا بخش مهمی از فلور قارچی موجود در محیط هستند که در همه جا بویژه در هوا، خاک، آب و ترکیبات آلی در حال فساد یافت می شوند. این قارچ ها به عنوان یکی از شایع ترین عوامل ایجاد کننده آلرژی در انسان مطرح بوده و ارتباط نزدیکی با ایجاد آسم و انواع دیگر ازدیاد حساسیت در انسان دارند. از مهمترین آلرژن های آلترناریا پروتئینی به نام alt a1 است که عمدتا توسط آلترناریا آلترناتا تولید میشود. در تحقیق حاضر، توالی ژن alt a1 با هدف بررسی میزان همولوژی ژن مذکور و ارتباط اجدادی 48 ایزوله آلترناریا جداسازی شده از نمونه هوای مناطق 22 گانه شهر تهران شامل آلترناریا آلترناتا (16 ایزوله) ، آلترناریا سولانی (11 ایزوله)، آلترناریا تنوئیسیما (11 ایزوله)، آلترناریا پوری (8 ایزوله) و آلترناریا براسیسیکولا (2 ایزوله) تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت. دندروگرام حاصل از آنالیز توالی ژن مذکور نشان داد که گونه ها و ایزوله های آلترناریا در دو شاخه اصلی با 7 و 3 زیر شاخه طبقه بندی گردیدند. قرابت داخل گونه ای بالایی در میان گونه های مورد بررسی گزارش گردید و اکثر ایزوله های مربوط به یک گونه از قرابت بالای 90 درصد برخوردار بودند. اکثر ایزوله های آلترناریا آلترناتا (با 99% قرابت)، آلترناریا سولانی (با 99% قرابت)، آلترناریا تنوئیسیما (با 99% قرابت) و آلترناریا پوری (با 99% قرابت) در زیر شاخه های مربوط به یک گونه قرار گرفتند. هر چند اختلافاتی در جایگاه یک ایزوله آلترناریا پوری taap-3 (با 99% قرابت) با گونه های آلترناتا، سولانی و تنوئیسیما مشاهده گردید. همچنین تفاوتهایی در جایگاه دو ایزوله آلترناریا سولانی شامل taas-3 (با 99% قرابت) با زیر شاخه متعلق به ایزوله ها ی آلترناریا تنوئیسیما و taas-4 (با 99% قرابت) با زیر شاخه متعلق به ایزوله های آلترناریا آلترناتا و آلترناریا تنوئیسیما مشاهده گردید. اکثر ایزوله های آلترناریا آلترناتا و آلترناریا تنوئیسیما در دو زیر شاخه با درصد قرابت 99 و 59 قرار گرفتند و تنها دو سوش آلترناریا آلترناتا شامل taaa-13 و taaa-10 در دو زیر شاخه جدا از هم طبقه بندی شدند. در رابطه با دو ایزوله آلترناریا براسیسیکولا تفاوت چشمگیری در جایگاه فیلوژنیک مشاهده گردید. این ایزوله ها هر یک در زیر شاخه ای مجزا در یکی از شاخه های اصلی قرار گرفتند و میزان قرابت ایزوله taab-1 با ایزوله های متعلق به آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی و آلترناریا تنوئیسیما حدود 54% و قرابت ایزوله taab-2با ایزوله های متعلق به الترناریا پوری حدود 99% گزارش گردید. نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر اهمیت گونه های آلترناریا را بعنوان یکی از گروه های مهم قارچ های آئروآلرژن مورد تاکید قرار داده و نشان داد که تعیین توالی ژن alt a1 میتواند برای ارزیابی وابستگی اجدادی ایزوله های منعلق به گونه های اصلی آلترناریا بسیار مفید و کارامد باشد. ارزیابی نقش گونه های آلترناریای مورد بررسی در تحقیق حاضر در اتیولوژی آسم و آلرژی در سطح جمعیت توصیه شده و میتواند در اتخاذ راهکارهای موثر کنترل و درمان موارد بیماری های مذکور راهگشا باشد.