در دنیای امروز کشورهایی از نظر اقتصادی پیشرفت می کنند که به منابع مالی کافی، جهت سرمایه گذاری دسترسی داشته و از منابع مذکور به گونه ای استفاده نمایند که بیشترین بازده را داشته باشند. باتوجه به محدود بودن منابع مالی، تصمیم گیری برای سرمایه گذاری باید صحیح و آگاهانه باشد. تصمیم گیری صحیح و آگاهانه نیز بر پایه دسترسی به اطلاعات کامل و دقیق می باشد. به هر حال، اطلاعاتی که برای سرمایه گذاران و سایرین با اهمیت است، باید به نحو مناسب، کافی و کامل افشاء گردد تا در تصمیم گیری آنان مفید واقع شود. مهم ترین منبع دسترسی سرمایه گذاران به اطلاعات، صورت های مالی می باشد. با توجه به این که صورت های مالی بر اساس استانداردهای حسابداری تهیه و انتشار می یابند، تهیه و تدوین استانداردهای حسابداری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این پژوهش تلاش می شود به این سوال که آیا "بکارگیری استاندارد های حسابداری شماره 30 و 31 بر محتوای اطلاعاتی سود تأثیرگذار بوده است؟" پاسخ داده شود. در این تحقیق برای سنجش محتوای اطلاعاتی سود از برخی نسبت های مالی شامل ( نسبت بازدهی دارایی ها، نسبت قیمت به عایدی هرسهم، نسبت بازدهی سرمایه، شاخص سودآوری عملکرد ، سود هر سهم و هم-چنین اهرم مالی) استفاده شده است. با نمونه ای مشتمل بر122 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و با به کارگیری داده های سال های1390-1385 (قلمرو زمانی6 ساله) و با استفاده از تکنیک رگرسیون مبتنی بر داده های ترکیبی فرضیه های تحقیق مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل حاکی ازآن است که: بکارگیری استاندارد های حسابداری شماره 30 و 31 لحاظ آماری تاثیر معنی دار بر نسبت های قیمت به عایدی هر سهم، بازدهی دارایی ها و سود هر سهم دارد ولی این استاندارد ها از لحاظ آماری بر سایر نسبت های مالی (بازدهی سرمایه، شاخص سودآوری و و اهرم مالی) تاثیر معنی دار ندارند. کلمات کلیدی: استاندارد های حسابداری ایران، محتوای اطلاعاتی سود، نسبت بازده دارایی ها، اهرم مالی، نسبت بازده حقوق صاحبان سهام.