موضوع زن و مسائل مربوط به آن مانند؛ آفرینش ،پوشش وازدواج،یکی از مباحث قابل توجه در کتاب مقدس وقرآن است. قرآن کریم، خلقت «حوا»را مانند «آدم»نوظهور و مستقل می داند ، وبر تصور اغوای آدم توسط حوا خط بطلان کشیده است که این باور ،زمینه ی استقلال شخصیت و انسانیت زن ست. ولی عهدین آفرینش ام البشررا بعد از"آدم"از (دنده ی) "آدم" و در خدمت او می داند،ومقامی فروتر را برای وی به تصویر کشیده اند.در متون عهدین،گناه نخستین بشریت به"حوا "نسبت داده شده است و زن را عاملی شیطانی برای فریفتن مرد می دانند.ولی قرآن،شیطان را عامل وسوسه وهبوط آن دو دانسته و زن و مرد را در گوهر انسانیت و مراتب کمالی همتا می داند وبرای حفظ این گوهر، هر سه آئین الهی،هماهنگ با فطرت آدمی ،گرایش به پوشش را به عنوان اصلی پسندیده مطرح می کنند وبه حجاب ظاهری همراه با حجاب باطنی ،در جهت تأدیب نفس توجه داشته اند،البته نگاه عهدین به این موارد نگاهی افراطی است.در دین اسلام، حجاب و وقار زن عاملی برای ترغیب افراد به ازدواج می باشد،پیوند خانواده از نگاه عهد قدیم وقرآن اهمیت زیادی دارد ولی درعهد جدید،افراد به زندگی انفرادی تشویق می شوند واصل ازدواج، از باب دفع افسد به فاسد ،جایز است.