تقابلات موجود میان ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران، برآمده از هویت های سیاسی ناهمگون دوطرف است که نقش اسرائیل، به عنوان متغیری اساسی در تشدید و استمرار فضای بی‏ اعتمادی میان این دو واحد سیاسی، بسیار تعیین کننده است؛ زیرا نه جمهوری اسلامی ایران حاضر است امنیت و موجودیت اسرائیل را به رسمیت بشناسد و نه آمریکا می تواند از فشار و تهدیدات ایران علیه متحد دیرینه ی خود در منطقه، چشم پوشی نماید؛ به ویژه آن که صهیونیست‏های آمریکایی به عنوان قدرتمندترین لابی تأثیرگذار بر ساختار تصمیم‏ سازی و تصمیم‏ گیری آمریکا، نفوذ زیادی در سیاست خاورمیانه ای این کشور دارند. در این تحقیق سعی شده است تا بر مبنای نظریه ی سازه ‏انگاری، هویت‏ های متعارض جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا با تأکید بر موضوع امنیت، ماهیت و موجودیتِ متغیر مستقلی به‏ نام اسرائیل توضیح داده شود. از سوی دیگر نیز تلاش گردیده است تا از زاویه‏ ی نظریه ی تصمیم‏ گیری، به نقش و تأثیر عینی و عملی اسرائیل و گروه‏ های طرفدار اسرائیل در آمریکا پرداخته شود. لابی گرانِ صهیونیست در آمریکا، غالباً به دنبال سخت تر کردن مواضع دولت آمریکا در قبال ایران هستند چراکه نزدیک شدن ایران و آمریکا، بدون ملایم تر شدن مواضع ایران در قبال اسرائیل را نگران کننده می بینند؛ لذا از هر موقعیتی برای پرتنش کردن روابط آمریکا و ایران بهره می گیرند. تأثیر اسرائیل چه به لحاظ جایگاه و هویت، و چه به لحاظ نقش و عملکرد عینی، در اکثر اقدامات خصمانه ی آمریکا علیه ایران قابل ملاحظه است و شاید اگر این متغیر از میان برداشته می شد، خصومت‏ ها و بی اعتمادی ‏های مابین دو کشور به این اندازه، عمق و استمرار نمی یافت؛ چراکه نقش عوامل دیگر، در بسیاری از موارد، تابع و ناشی از همین متغیر می‏ باشد. در سیاست ‏های مربوط به تحریم، فشار و مهار آمریکا علیه ایران، به عنوان یکی از مهم ترین و مستمرترین شاخص های تقابل سیاسی و امنیتی بین دو کشور در طول حیات جمهوری اسلامی ایران، نقش مستقیم و غیرمستقیم اسرائیل و لابی‏ های صهیونیستی در اکثر موارد، قطعی به‏ نظر می‏ رسد. لذا می‏ توان ادعا نمود که یکی از نقش‏ های اصلی و عمده در تشدید و استمرار چالش‏ ها میان ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران، مربوط به متغیری به نام اسرائیل و لابی‏ های صهیونیستی در آمریکا می‏ باشد.