در این مطالعه، به بررسی اثر سرمایه فناوری اطلاعات و ارتباطات بر روی شدت مصرف برق در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ای همچون ایران خواهیم پرداخت. برای این منظور داده های تابلویی که شامل داده های سری زمانی و مقطعی است برای دوره زمانی 2001 تا 2007 به کار گرفته شد. همچنین جامعه آماری شامل برخی کشورهای اروپایی، امریکا، ژاپن و ایران می باشد. پارامترهای ساختاری مدل مستقیماً به کمک روش حداقل مربعات غیر خطی برآورد می شوند. لیکن نکته مهمی که در اینجا وجود دارد درونزایی ممکن متغیرهای ذخیره سرمایه است که این متغیرها ممکن است با باقیمانده ها همبستگی داشته باشند. از این رو برای تصحیح خطای همزمانی روش برآورد غیر خطی دو مرحله ای به کار گرفته شد. جهت تخمین، مجموعه ای از متغیرهای ابزاری که شامل متغیرهای توضیحی مشابهی با یک وقفه است به کار می گیریم. در واقع یک تخمین حداقل مربعات معمولی ، برای هر مقطع ( هر کشور ) ، از مدل خود برگشت برداری با یک وقفه برای متغیرهای ذخیره سرمایه که در لگاریتم آمده اند، را اجرا می کنیم. سپس پیش بینی های یک گام جلوتر این متغیرها را با مقادیر واقعی آنها در مدل ساختاری جایگزین و تخمین حداقل مربعات غیر خطی برای داده های تابلویی از این مقادیر پیش بینی شده انجام می شود. بر این اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه بدین شکل است که با انتشار ذخیره سرمایه کامپیوتر و نرم افزار و با افزایش ذخیره سرمایه دستگاه ها و تجهیزات ارتباطات شدت مصرف برق کاهش می یابد. روی هم رفته اثر خالص انتشار سرمایه فناوری اطلاعات و ارتباطات به نفع کاهش در شدت مصرف برق و افزایش کارایی برق در تولید است .