یکی از برجسته ترین تفاوت های اجتماعی تفاوت میان زنان و مردان است که این تفاوت به ویژه در گفتار آنها نمود پیدا می کند. برای مثال زبان زنان به زبان استاندارد و افراد سطح بالای جامعه و زبان مردان به زبان افراد سطح پایین جامعه نزدیک است. تفاوت های گفتاری در رشته ای به نام زبان شناسی جنسیت که یکی از زیرشاخه های زبان شناسی اجتماعی است مورد بررسی قرار می گیرد. گرچه این تفاوت ها گاهی کم و نامحسوس است ولی گاهی آنقدر زیاد و فاحش می شود که عملاً مردان و زنان از تلفظ های متفاوت، واژه های متفاوت، و یا حتی صورت-های دستوری متفاوتی استفاده می کنند. در این زمینه زبان شناسان متعددی تحقیق کرده اند اما پژوهشی که در اینجا انجام شده بررسی تأثیر جنسیت در شرایطی خاص وکنترل شده است، یعنی مسأله ای که در اینجا مورد بررسی قرار گرفته این است که آیا تفاوت های گفتاری در موقعیت های متفاوت زبانی به ویژه موقعیت هایی که از نظر زبانی از پیش تعیین شده هستند حفظ می شود یا خیر. زبان سیاسی یکی از این موقعیت هاست که در آن سیاستمداران و کاربران زبان سیاسی به زبان خاص و از پیش تعیین شده-ای سخن می گویند. براساس تحقیقاتی که انجام شده است به نظر می رسد عامل جنسیت آنقدر قوی باشد که حتی در چنین شرایطی نیز بتواند تاثیرگذار باشد. برای تأیید این ادعا سخنرانی های سیاسی نمایندگان مجلس بریتانیا مورد بررسی قرار گرفت تا تفاوت های زبانی ناشی از تفاوت جنسیتی مشخص گردد. بعد از این بررسی ها مشخص شد که حتی در سخنرانی هایی سیاسی زنان و مردان متفاوت از یکدیگر سخن می گویند و می توان به جرأت گفت که این تفاوت ها تا حدی فاحش هستند.