چکیده: یکی از اهداف سازمان ملل متحد تشویق، پیشبرد و رعایت حقوق بشر و آزادی های اساسی است. نهادهای این سازمان جهانی، هر یک در حوزه ی تحت صلاحیت خود، بایستی در پی نیل به این هدف باشند. در چارچوب مناسبات سازمان ملل متحد مجمع عمومی، شورای اقتصادی و اجتماعی و شورای حقوق بشر جدیدالتأسیس (کمیسیون حقوق بشر) در مقام مقایسه با ارکان دیگر اصلی و شورایی سازمان ملل متحد نقش برجسته تری در راستای ترویج، توسعه و حمایت از حقوق بشر ایفاء می کنند. مسئولیت مجمع عمومی در این خصوص کمک به تحقق حقوق بشر و آزادی های اساسی برای همه، بدون تبعیض از حیث نژاد، جنس، زبان و مذهب محدود می گردد. که تا کنون تعدادی قطعنامه و بیانیه تصویب نموده و بحث های زیادی در رابطه با نقض جدی حقوق بشر انجام داده است. شورای اقتصادی و اجتماعی (اکوسک) نیز مطابق ماده (2)62 منشور مسئولیت ترویج و توسعه حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و رعایت آنها را بر عهده دارد. بعلاوه از نهادهای ملل متحد که پیش از این، مسئولیت مستقیم حقوق بشر را برعهده داشته «کمیسیون حقوق بشر» بوده که در سال 1946 به موجب ماده 68 منشور توسط شورای اقتصادی و اجتماعی تأسیس شد ولی میزان موفقیت این کمیسیون تخصصی همواره مورد بحث حقوقدانان و سیاستمداران بود تا اینکه نهایتاً پس از 60 سال از تاریخ تأسیس آن در 15 مارس 2006 مجمع عمومی طی قطعنامه ای «شورای حقوق بشر» را جایگزین این کمیسیون نمود. در این پایان نامه ضمن بررسی روند تحولات حقوق بشر در چارچوب منشور ملل متحد، به ریشه های حقوقی تأسیس شورای حقوق بشر، کمبودها و دستاوردهای آن خواهیم پرداخت. واژگان کلیدی: کمیسیون حقوق بشر- شورای حقوق بشر- سازمان ملل متحد- نقض حقوق بشر- مجمع عمومی- شورای اقتصادی و اجتماعی