هدف از این تحقیق، بررسی نحوه توزیع فضاهای ورزشی منطقه 4 شهر تهران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) و ارائه الگوی بهینه مکان یابی بوده است. نمونه آماری تحقیق حاضر برابر با جامعه آماری، شامل کلیه فضاهای ورزشی منطقه 4 شهر تهران (171 فضای ورزشی) اعم از دولتی و خصوصی می باشد. ابتدا اطلاعات توصیفی مکان های مورد مطالعه از اسناد و مدارک موجود در ادارات مرتبط جمع آوری گردیده سپس با حضور محقق در مکان های مورد مطالعه با استفاده از دستگاه gps موقعیت جغرافیایی (طول و عرض جغرافیایی) این اماکن ثبت و نیز اطلاعات مکانی مربوط به منطقه 4 از نقشه های موجود جمع آوری گردید. این اطلاعات در محیط نرم افزار 9.3 arc gis تحلیل و بررسی شد. در این تحقیق سعی شده است با شناسایی معیارهای مکان گزینی اماکن ورزشی و وزن دهی آنها به کمک مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) مدلی جهت مکان گزینی سایت های ورزشی ارائه شود .نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر شعاع کاربری پراکندگی اغلب فضاهای ورزشی کوچک تاسیس شده در منطقه 4 شهر تهران، مطابق با استاندارد رعایت شعاع کاربری نبوده است. فضاهای ورزشی متوسط و بزرگ با آنکه نسبت به فضاهای کوچک از پراکندگی بهتری برخوردار بودند ولی در نهایت با استانداردهای موجود در زمینه شعاع کاربری تطابق کامل نداشتند. از نتایج تحقیق حاضر می توان چنین نتیجه گیری کرد که در تاسیس فضاهای ورزشی جدید، باید از نظر رعایت استانداردهای تعیین شده برای شعاع کاربری دقت بیشتری به عمل آید تا امکان دسترسی آسان به این فضاها برای همه شهروندان وجود داشته باشد. در بررسی سرانه ورزشی این منطقه، سهم هر مرد 0.45 و برای هر زن 0.36 متر مربع از فضاهای ورزشی موجود، به دست آمد که تا استاندارد حداقل 2 متر مربعی، فاصله زیادی دارد. نتایج این تحقیق نشان داد که توزیع کاربری های ورزشی در این منطقه از لحاظ سازگاری با کاربری های همجوار در بخش کاربری های آموزشی و بهداشتی- درمانی در وضعیت نسبتاً مناسبی بوده و فقط از لحاظ همجواری با مراکز صنعتی و آلاینده دارای مشکل است که با انتقال به خارج از شهر، این مشکل تا حد زیادی رفع خواهد شد. در شناسایی مطلوبترین مکان ها برای احداث فضاهای ورزشی، نقاطی مشخص شدند که از امکانات و تاسیسات شهری مطلوبی در حریم خود بهره می برند.