در تحقیق حاضر ارتباط بین ویژگیهای بازدیدکنندگان مجموعه سعدآباد، حس آنها نسبت به آن مکان و تفسیر مورد مطالعه قرار گرفت. برای نیل به هدف تحقیق از ترکیب دو روش کیفی و کمی استفاده شد. هدف از انجام بخش کیفی مطالعه، استخراج مهم ترین و ژرف ترین معناهایی بود که بازدیدکنندگان به مجموعه سعدآباد نسبت میدادند. در این بخش، ابتدا با استفاده از تکنیک عکاسی بازدیدکننده، تعداد 234 عکس از مجموعه سعدآباد گردآوری و بعد از تحلیل آنها، 9 عکس به عنوان معرف کل عکس ها دست چین شدند. سپس، با استفاده از این عکس ها با 50 نفر به صورت رو در رو مصاحبه شد. برای تحلیل محتوای مصاحبه ها از مدل "زنجیره ی وسیله- هدف" استفاده و در نهایت، 5 ویژگی، 7 منفعت و 7 ارزش به عنوان معناهای منتسب به مجموعه سعدآباد استخراج گردیدند. از بین ارزش های استخراج شده، 5 معنای هویت، نوستالژی، زیبایی، شکوه و تجمل، و استبداد، به بهترین شکل، ژرف ترین نگاه و احساس بازدیدکنندگان را نسبت به مجموعه سعدآباد منعکس می کردند. در مرحله ی بعد، برای بررسی ارتباط بین این معناها با سایر متغیرهای مطالعه، پرسشنامه ای تنظیم و بین 260 بازدیدکننده به صورت در دسترس توزیع گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها با اتکا به نرم افزارهای lisrel و spss و با استفاده از تحلیل عامل تاییدی و رگرسیون خطی ساده و چندمتغیره مورد تجریه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان می دهد که انگیزه بازدیدکنندگان از دیدن سعدآباد، علاوه بر تفریح و آموزش، عمدتا ایجاد پیوند عاطفی با سایت است. بیشتر بازدیدکنندگان، سعدآباد را بخشی از میراث خود می دانند و از لحاظ کارکردی و، به ویژه، عاطفی به آن دلبستگی دارند. آنها تمایل فراوانی به عرضه تفسیر داشته و معتقدند که تفسیر باید آموزنده بوده و آنها را از نظر عاطفی ارضا نماید. به علاوه، عرضه تفسیر می تواند خود به یک انگیزه بازدید تبدیل شود و در آفرینش یا بازآفرینی معناهای مکان تاثیرگذار باشد. سایر یافته ها حاکی از آن است که معنای هویت به بهترین شکل انگیزه بازدید، تمایل به تفسیر، دلبستگی به مکان و میراث پنداری را توضیح می دهد.