شخصیت مهم ترین عنصر ادبیات داستانی است، که همواره مورد غفلت واقع شده است. در علوم مختلفی چون روان شناسی و جامعه شناسی و انسان شناسی و غیره در این زمینه کار شده است؛ امّا در مطالعات ادبی و به خصوص ادبیات داستانی، نگاه به شخصیت عمیق نیست. شخصیت در گستره ادبیات، محدود به شناسایی نام ها و توصیف ظاهر و حرفه شده، و این عنصر در ادبیات کاویده نشده است. شناخت شخصیت در هر اثر ادبی یعنی فهم هر اثر؛ بدین منظور که هر اثر نماینده تفکری است که شخصیت آن دنبال می کند. کاری که در این پایان نامه آغاز کرده ایم تا حدودی فراتر از مرز ادبیات است؛ بدین-صورت که علاوه بر بررسی شخصیت بر اساس اصول ارائه شده، به بررسی آزاد و محتوایی شخصیت ها پرداخته ایم. بر این اساس توانستیم به شناخت بیشتری از شخصیت دست یابیم و نگاه به شخصیت را از سطحی به عمقی برسانیم. رضا جولایی از جمله نویسندگانی است که داستان های او شخصیت های خاصی را می طلبد. از آنجا که بر روی آثار این نویسنده، آن طور که باید کار نشده، به سراغ داستان های او رفته ایم، تا علاوه بر شناخت شخصیت های متفاوت، به شناساندن نویسندگان گمنام نیز بپردازیم. کلیدواژه: شخصیت، شخصیت پردازی، داستان معاصر، رضا جولایی، عناصر داستان.